Okuyan arkadaşlarım beni gebertmeden önce güzel bir Olivia mood ile başlamak istedimmm, şimdiden iyi okumalar :)BÖLÜM ÜÇ - MUGGLE HASTANESİNDE İKİ BÜYÜCÜ
You can get some when they give it
Nothing sacred, but it's a living∼Robbie Williams - Candy
Metroyla gitmek zorunda kaldık. Ona metroya binmesi konusunda yalvarıp yakarana kadar canım çıkmış olabilir.
"Binmek istemiyorum."
"Lütfen, en hızlı yolu bu."
"Olmaz, orası olmaz. Leş gibi kokuyor, yetmezmiş gibi de gürültülü."
"Lütfeeen"
"Metroyu sevmediğimi biliyorsun."
"Alışman lazım ama."
"İğrenç kokuyor, ve herkes bizi izliyor"
"Kimse sana bakmaz."
"Ama orası hoşuma gitmiyor."
"Oliver, canım yanıyor. Acele et."
Binince sakinleşti sonradan. Metrodakileri görmezden gelmeye çalışıyordu. Ona akıllı davranıp sessizce beklemesini söyledim, ama gördüğü şeyleri anlamaya çalıştığı için beni pek takmadı. Hastanenin yakınlarında durduk, zorla yürüyorduk. 2 dakika sonra hastanenin önünde durunca bir bana bir de oraya baktı.
"Neresi burası?"
Kısık sesle cevap verdim.
"Saint Thomas' Hastanesi. "
"Bana fazla büyük gibi geldi."
"Oli, burada benden daha çok yaşıyorsun ama hiç bir muggle şeyini bilmiyorsun."
"Alışkın değilim. St.Mungo varken buraya ihtiyaç duymadım ki."
"En azından bir bakıp görseydin."
"İstemedim değil. Ama buraya alışmak çok zor."
"Bu konuyu konuşuruz sonra. İçeri girsene."
İçerisi bembeyazdı ve fazla steril kokuyordu. Herkes bir yerde dolanıyordu, hastalar yorgunca bekliyordu. Doktorlar başka doktorlarla konuşuyordu. Danışmada bir sürü kişi randevu almaya çalışıyordu. DanışmaOliver konuştu.
"İyi günler. Ben Oliver Wood, bu da arkadaşım Olivia Hector. Bir Quid-"
Onun ayağına bastım.
"OWWW!"
Kaş göz hareketleri yaparak onun kenara gitmesini sağladım.
"Kusura bakmayın, İngilizce'yi daha yeni yeni öğreniyor kendisi.. Karnıma bir şey çarptı da.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝓟𝓪𝓹𝓮𝓻 𝓡𝓲𝓷𝓰𝓼 {𝓞𝓵𝓲𝓿𝓮𝓻 𝓦𝓸𝓸𝓭}
FanfictionMikrofon gibi asayı elimde tutup şarkıya eşlik ettim; "Parlak şeyleri severim, ama seninle kağıttan bir yüzükle bile evlenebilirim" "Kağıttan yüzük?" Oliver sözlere anlam veremeyince güldüm, yüzündeki ifadeden kafasının karıştığı belliydi, ona dönü...