♧1.ci gün♧
"Bugün bir'inci gün (kabusun ilk günü...)
Pek birşey olmadı
Salgın biteli baya oluyor yada birazmı oldu .
Artık zihnim bulanıyor bazı şeyleri hatırlamakta güçlük çekiyorum sanırımartık tabiri caizse kafayı yedim bu kaydı neden yapıyorum hala bilmiyorum ama iyi geliyor belki de biri bunu bulursa ki
-Dünyada insan nüfusu 3 milyar 'a inmişti en son -
Şimdi nerede olduğumu merak ediyosan ( etmiyosan da söyleyeyim)
Korkutelideyim...
Ama görsen tanıyamassın.Bomboş ayrıca ilçenin ortasında düşmüş bir yolcu uçağı var
Ben kendi zırhlı evimdeyim tabii zırh sadece orta zırh sınıfındaki süper beton ve karbon-silikat camdan ibaret -birde çelik kapıgeceleri o şeyler kapıları tırmalıyor dünya bir anda
Böyle oldu korku artık bir dost gibiSaçmaladım değilmi her zamanki gibi ama ziyanı yok sana karşı hiç dürüst olamadım zaten ...
Bunun dışında... iyiyim sen? Sen nerdesin
Acaba ? ölmediğine eminim
Kamplara götürülürken seni gördüm... hani der ya nazım hikmet: Ayağın taşa takıldığında Allah kahretsin bile deme, dua et ki taşa takılan bir ayağın var. Diye
Bende tam o durumdayım .Yaşadığım ve tek parça olduğum için
Şükür ediyorum.Yorgunum hergün hiç istemesem de bir silahla dolaşmak zorundayım karakolda bulduğum yeniden yapılmış g3 hayatımın sigortası
Pek sevmesemde taşıyorum
Ayağım takıldı bugün
Kalkacak gücü bir türlü bulamadımdiz çökmüş halde çaresizce orda kaldım
Sadece ...kaldım işte kalkamıyorumHer ne kadar inkar etsemde bu durum beni tüketiyor
Gün geçtikçe yıpranıyorum
Moralim çok bozuk belki ...
Belki seni görsem düzelir .Saçmalama kendine gel herkes kendi can derdinde!
İşte böyle düşüncelerle yedim bitirdim kendimi
Artık ne yapacağımı bilmiyorum
Belki hala birileri varmı diye merak ediyorum
Yaşayan nefes alanBelki sende...
Aklımdan bile geçiremiyorum
O düşünceyi ama tilki gibi hala kafamda
Dolanıyor
Bilmem belkide bu bir rüyadır yada
Komadayım belki araba filan çarptı bütün bunlar bir kabus belki ....Boş versene bu günlük bu kadar yeter"
Kamerayı kapattı
Zaten anlatılacak birşeyi pek yoktu.Camlardaki ağır demir kepenkler yüzünden
İçerisi karanlıktı kameranın ve gencinolduğu odayı kablosu bir akümülatöre bağlanmış led lamba aydınlatıyordu
Işık bir ara titrediGenç boş boş bakmaktan vaz geçip derin bir kederle nefes aldı ama nefesi sanki bir alev topu gibi ciğerlerini ve göğsünü yaktı
Birden ağlamak istedi ama yüzünüOvuşturup gözlerini silerek ayağa kalktı
Ve masada ki bilgisayarın başına oturdu
Kayıt bilgisayara aktarılmıştı.Onu bütün dünyadaki sosyal uygulamalar çöktükten sonra türkiyede kurulan sosyal ağa'a yükleme için
Oturum açtı yükleme başladı yüzdeler
Hızla tırmanırken yüzde yetmişte biraz durdu Sostürk ü ayakta tutan ful otonom sistemleriydi ama ya o sistemleride kaybedersek diye düşünürken
genç parmaklarını masaya