"ေ႐ွာင္းက်န္႔ေရ ဒါ ဘယ္နားထားမလဲ"
"အဆင္ေျပတဲ့ေနရာထားခဲ့လုိက္ကြာ ငါ ၿပီးမွေနရာျပန္ခ်မယ္"
"မင္းကလည္းေနာ္ ငါတုိ႔အိမ္မွာပဲေနပါဆုိမွ သပ္သပ္ေနခ်င္ရတယ္လုိ႔"
"ငါ့ေၾကာင့္မင္းတုိ႔ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးျဖစ္မွာစုိးလုိ႔ပါကြာ"
"ေသာက္ပုိစကားကစလာျပန္ၿပီ မင္းတေယာက္လာေနလုိ႔လည္းငါတုိ႔အိမ္ကခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့က်ဳံ ့ဝင္မသြားဘူး ေ႐ွာင္းက်န္႔"
"မင္းကလည္းကြာ ငါဘာလုိ႔ဒီေနရာေလးမွာေနခ်င္လည္းသိရဲ႕သားနဲ႔"
"သိတယ္ေလ ဖြန္ေၾကာင္ခ်င္လုိ႔လာေနမွန္း ဟုိကေကာမင္းကုိသိလို႔လား"
"မသိလုိ႔ေပါ့ကြ အဟမ္း အိမ္နီးနားခ်င္းမိတ္ေဆြျဖစ္သြားရင္ေတာ့လည္းနည္းနည္းပါးပါးသတိထားမိခ်င္မိလာမွာကြ"
"ေတြးေနလုိက္ ေစာက္တလြဲေတြ ယဥ္ေနလုိက္စိတ္ကူးေတြ မင္းပါးပါးကအိမ္မွာအခ်ိန္ျပည့္႐ွိပါတယ္လုိ႔မင္းကုိဘယ္သူကေျပာလဲ"
"စကားမ႐ွည္နဲ႔ လုိရာဆြဲေတြးက်န္းမာေရးပဲ ငါက႐ွိဆုိ႐ွိလုိက္"
"ဆုေတာင္းေလ ဟုိကမင္းလင္မုိ႔လုိ႔လား"
"က်န္းခ်န္ မင္းျပန္ေျပာလုိက္စမ္း"
"ဟမ္ ငါေျပာတာဘာမွား မြား"
"ထပ္ေျပာ ငါ့လင္လုိ႔ ဟီး ၾကားရတာအရသာ႐ွိလုိက္တာ ငါ့လင္တဲ့"
ေဩာ္....ေဆးမမွီေတာ့ဘူး ကြၽတ္...ကြၽတ္...ကြၽတ္...။
"ဒါနဲ႔ မင္းတုိ႔ကဘယ္roleလဲ"
"ငါက Top သူက bottom"
က်န္းခ်န္စကားပင္ဆက္မေျပာေတာ့..စုိက္၍သာၾကည့္ေနလုိက္သည္။
"က်န္းခ်န္ မင္းအၾကည့္ကုိျပင္လုိက္"
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ရာ မင္းေကြးပါမ်ားလုိ႔ေကာက္သြားတာလား ကုိယ့္ပုံစံကုိလည္းျပန္ၾကည့္ဦး ေလတုိက္ရင္ေတာင္သစ္ကုိင္းလွမ္းဆြဲေနရတဲ့ခနၶာကုိယ္နဲ႔Topေနဦးမယ္တဲ့ ေတလာကလုံးကsemeေတြေအာ္ရယ္ကုန္လိမ့္မယ္"
"မင္းေနာ္ အခ်င္းခ်င္းကုိကပ္ဖဲ့မေနနဲ႔"
"ဆုေတာင္းေလ ဘာမွအခ်င္းမခ်င္းဘူး ငါကသိၿပီးသားဘာဆုိတာကုိ
မင္းသာေပါက္ကရျဖစ္ေနတာ"
