Bir gece yarısı yıldızlara bak ve aklından şu sözleri geçir ben bu sürdürdüğüm yaşama aitmişim buna layığım de kendi kendine bunu kesinlikle yapmalısın çünkü dertlerini en iyi şekilde paylaşabileceğin günün sonunda beraber ağlayıp beraber gülebileceğin tek varlık bedenindir eğer ki bu düşünceden bu sözlerden sonra içinde bir huzursuzluk bir burukluk olursa sen de bizdenmişsin buna sevinmelisin çünkü hayatın bu düşünceden sonra değişebilir lakin bunu ben yada bu kitap değil sen ve senin azmin değiştirebilir günümüzde yaşam zor maddi sıkıntılar ve manevi yıkılmalar geçiriyor bir çoğumuz aşk acısı yaşabileceğimiz en büyük acı görebileceğimiz en büyük dert gibi geliyor ama bu dert öldürmüyor yada ben bu güne kadar bu duruma şahit olamadım yapmamız gerekeni unutuyoruz olmak istediğimiz karakteri dış eleştirilerden dolayı bir çok insan açığa çıkaramıyor bu durum çok acınası değilmi ama günün sonunda kimse bu duruma acımıyor çünkü bu kötülüğü bize yapabilecek tek varlığın kendimiz olduğumuzu biliyoruz ve değiştiremiyoruz bu durumu çünkü korkuyoruz çünkü hayat çok zalim etrafımızda çok canavar var bizim kuyumuzu kazmak isteyen bizi sevmeyen kötü eleştiriler alacağız diye yapamıyoruz içimizdeki güzel fikirler bedenimizle birlikte bir gün toprak oluyor.