~1~

8 0 0
                                    

   Gelen gürültü ile gözlerimi açtım. Kesilmesini beklerken küfürler ile yaptığım orkestra kulağa pek de hoş gelmiyordu.  Yataktan kalkıp oturur pozisyona gelirim.
"Bu insanlar sessiz olmayı bilmiyorlar mı?! . İlla kapılarını mı çalım! " Ayağa kalkıp bir dolaba ilerleyip rastgele bir tişört giydim.
Evden çıkıp karşı evin kapısını çalarım. Fazla ses vardı Tanrım başları ağrımıyor muydu ?
" Ne yapıyorsun orada ?" Gelen sesle sesin sahibine dönmemle tüm sinirim gitmişti. Sarı saçları,  dolgun dudakları , kızları bile kıskandıracak derecede olan fiziği... İnsan mıydı?
"Ev sahibi ile konuşmak için geldim. "
Anlamış şekilde kafasını sallayıp çıktığı bahçe kapısını kapattı.
"Benim . Buyrun? "
" Müziğin sesini biraz kısarsanız sevinirim. Yarın yetişmem gereken bir işim var " İlk defa nazikçe konuşmuştum. Kaşlarını çatıp  sinirli bir nefes verdi . Halbuki daha yeni ilk defa nazik olmuştum.
"Kısmassak ne olur ?!Burası çoğu insanın yaşamadığı bir site ve sondaki ev, bizim de eğlencemiz" Bu sefer sinirlenen taraf ben olmuştum.  Altı üstü kısmasını istemiştim. Yanına gelen adam onun yanına geçip bana bakmıştı "
Ty:"Bir sorun mu var hyung" Hyung mu? Kardeşi mi vardı ?
Jm:"Hayır sen geç geliyorum." Ona konuşup bana döndü .
" Başka bir itirazın var mı ? "  'Evet senin bu kadar güzel oluşun. ' içimden geçirdiğim şeyle kendime gelip ona baktım.
"Hayır ,hayır yok "  hala onu izlerken kafasını sallayıp bahçe kapısını açıp  geri eve girmişti.
İtiraz ede ede eve giderim. Mutfağa gidip kahve yapmak için kahve makinasına ilerlerken hala onu düşünüyordum. Bir insan bu kadar kusursuz olabilir miydi?
Telefon sesi ile elimi cebime atıp arayana bakarım . Yun'un aradığını anlayıp açarım .
"Efendim güzelim "
Yn" Abi bu aksam kendi evimde olacağım. Kızlarla olucam merak etme . Seviliyorsun.  Opuldun. "
Bişi dememe izin vermeden kapatmıştı.  Onemsedigim tek insandı.
Biraz cadı olsa da seviyordum.
Olan kahveyi kupaya doldurup salondaki kanepeye oturup Ogrencilerin attığı ödevleri incelemeye başlamıştım.  Pekala bazen ben bile kendimi insafsız buluyorum.  Tek tek notları verirken  kahvemi yudumlamaya başladım.
Odaklanmak bu kadar gürültüde pek de mümkün değildi . Cidden bu kadar gürültü yapmak zorunda mıydılar?
Odaklanmaya çalışıp birkaç öğrencinin notunu vermiştim.
Daha çok yapamayacağımı anlayıp sinirle kalemi cam masaya bırakıp kahve kupasını alıp geriye yaslanırım.
Hala onu düşünüyordum tanrım bana ne oluyordu?
"Saçmalama Taehyung" Kendi kendime konuşurken tekrardan telefon çalmisti.  Anlaşılan bu gün herkesin  beni arayası tutmuştu.
" Efendim?"
-"Taehyung " Babamın gelen iğrenç sesi ile içimi kaplayan korkuya engel olamıyordum.
"Ne var ! Ne istiyorsun yine ?!"
-" Anneni son defa görmek istiyorsan attığım konuma gel "
" Onun tek bir saç teline zarar gelmesin! "
Yüzüme kapanan telefonla sinirle odaya koşup üstümü değiştiririm.
Gelen bildirim sesine mesaja bakarken çantami alıp evden cikarim.
Arabanın oraya geldiğimde karşı evdeki camdan gözüken ona bakarım . Belki de ona son bakışımdı.
Kafamı olumsuzca sallayıp arabaya binip attığı konuma sürmeye başlarım. Telefon tekrardan çalarken açarım ve Yun'un ağlama sesinden haberi aldığını anlamıştım. Konuma varıp arabadan inip eski bir depoya koşarim.
Onun iğrenç elleri anneme dokunurken gözüm dönmüştü adeta .
" PİS ELLERİNİ ANNEMDEN ÇEK"
Sesimle bana dönüp iğrenç gulumsemesini sunarken yaklaştı. 
" Taehyungg gelmişsin. Son görüşün . Sizi tek bırakacağım " O  ve adamları cikarken annemin yanına koşarim.
Saçları dağılmış ve aglamaktan gözleri şişmişti. Gözlerim dolarken ona sarılırım.
" Söz veriyorum anne kurtaracağim" kafası ile onaylerken tekrar gelmişti .
Ona dönüp üstüne yürürüm. 
" Onu bırak gitsin beni al ! HADİSENE " Hala içimdeki korkuya engel olamıyordum.
Silahı çıkarıp anneme dogrulttu.  Korkum daha da artarken annemin yalvaran haykırışlari kulağımı dolduruyordu.
" Annene Elveda de seni Piç" Tek bir kurşun sesi...
Yutkunup gözlerimi kapatirim. O an tek umudum blöf yapıyor olmasıydı.
Annemin yalvaran sesi yoktu.
Boğazımdaki yumru artarken babamın iğrenç gülme sesi doldurdu bu sefer .
Korkuyla annemden tarafa baktım.  İşte şimdi hayat durmustu benim için.  Gözlerim dolarken kalbim ağriyordu.
Ölmek o an benim için hiç bu kadar anlamlı gelmemişti.
Babam üst üste iki kere sıkarken  annemle olan tüm anılarım gözümün önünden geçti .
"A-ANNE" onun cansız bedenine koştum. Yüzünü ellerim arasına aldım.
"A-anne uyan yalvaririm uyan " göz yaşlarım akarken ağzımdan kaçan hıçkırıklara engel olamıyordum.
Etrafıma baktığımda adamlarının ve onun gitmiş olduğunu gördüm.
"ANNE UYAN ANNE YALVARIRIM"
Bu eski depoda tek benim sesim yankılanıyordu.



Tekrardan Merhaba . Desteklerinizi bekliyorum.
İlk bölümden dram yaptığımın farkındayım jsjdjdjjd.
Seviliyorsunuz.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 28, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yan Komşum * Vmin *Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin