Prologue | 250 Bin Dolar

1K 72 110
                                    

4 Yıl Önce

Önümdeki para dolu çantaya baktıktan sonra dudaklarım tehlikeli bir şekilde yukarı doğru kıvrıldı. Dilimi ağzımın içinde döndürüp bakışlarımı benden bir cevap bekleyen orta yaşlı adama çıkarttım.
Beni fazla bekletmeden konuşmaya başladı.

"Anlaştığımız gibi iki kişi için istediğin 250 bin dolar burada. Kurbanlarının isimlerini bilmene gerek yok."

Yüzümdeki sırıtış hala yerini korurken basit bir şekilde omzumu silktim ve elimi devam etmesi için hareket ettirdim.

"Adamlarım birazdan fotoğraflarının ve adres bilgilerinin olduğu dosyayı sana ulaştıracaklar. İşini hallet sonra gelip paranı teslim al."

Dudaklarımdaki tehlikeli sırıtış yerini alaylı bir kahkahaya bırakırken konuştum.

"Tch tch tch..Beni hiç tanımıyor gibi konuşmayın Bay Kim. Önce para."

Orta yaşlı adam kaşlarını havaya kaldırmış bir şekilde bana bakıyordu. Ellerimi siyah tutamlarımdan geçirdikten sonra ekledim.

"Laflarımın ikiletilmesinden hiç hoşlanmam Bay Kim. Önce paramı alacağım daha sonra işimi halledeceğim. Eğer bir itirazınız varsa başka bir kiralık katil ile yolunuza devam etmenizi tavsiye ederim çünkü benim içinde olduğum işte benim kurallarım geçerlidir. Bunu en iyi sizin bildiğinizi düşünüyordum."

Tek kaşımı havaya kaldırmış bir şekilde cevap vermesini bekliyordum. Uzun süre sessizlik olunca adımlarımı bulunduğumuz deponun çıkışına doğru yönlendirmiştim ki duyduğum ses dudaklarımda kibirli bir gülümseme oluşmasına ve arkamı dönmeme sebep olmuştu.

"Tamam  PJ. İstediğin gibi olsun. Paranı al ve bu işi bir an önce hallet."

Kimse Güney Kore'nin en iyi kiralık katilini reddedecek kadar aptal olamazdı. Bay Kim ise aptallık yapmayacak kadar akıllı bir adamdı.

Masada duran para dolu çantayı aldıktan sonra depodan çıkmıştım. Kapının sağ tarafındaki adam, Bay Kim'in dediği gibi bana bir dosya uzatmıştı. Dosyayı alıp adımlarımı motorsikletime doğru yönlendirdim bu gecenin uzun olacağını kendime hatırlattıktan sonra kaskımı takıp hızla oradan uzaklaştım.

-----

Restoranın camından olacaklardan habersiz mutlu bir şekilde yemek yiyen çifte baktım. En azından son anlarında beraberler ve mutlular diye düşündüm. Düşündüğüm şeyin farkına varmamla kaşlarımı çattım. Hadi ama Jimin ne zamandır kurbanlarını düşünüyorsun?

Yemekleri bitip restorandan çıktıkları zaman motoruma yaslanmış bir şekilde sigaramı içiyordum. Onları görür görmez sigaramı atmış, motoruma binip kaskımı takmıştım.

Arabalarına bindiklerinde ise sırıtmıştım.

"İşte başlıyoruz."

Evlerinin şehirden uzak olması işime gelmişti. İşimi daha basit bir yoldan halledebilirdim. Yaklaşık 10 kilometre arabalarını takip ettikten sonra orman yoluna sapmışlardı. Hızımı arttırıp onları solladım ve önlerini kestim. Motordan inip bana arabanın içinden anlamsızca bakan çifte doğru ilerledim. Cama tıklatıp adamın camı aşağı indirişini izledim.

"Hanımefendi, beyefendi. Şanslı gününüzdesiniz. Hem ülkenizin en iyi katili tarafından öldürüleceksiniz hem de gördüğünüz son yüz benim bu seksi ve kusursuz yüzüm olacak."

Daha fazla beklemeden belimden silahımı çıkartıp ikisinin de kafasına iki el ateş ettikten sonra motoruma ilerledim.Onları orada bırakıp gecenin karanlığına karıştım.  Hayat benim için bu kadar basitti işte. Öldür, para kazan ve tadını çıkar.

***

İlk bölümmm.
Umarım beğenirsiniz. Görüşlerinizi belirtmeyi unutmayınn.

 Görüşlerinizi belirtmeyi unutmayınn

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bay Kim

                                      ASTREA

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                                      ASTREA

134340 : YoonminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin