Günah #Nedcer

Tanıtım

Kendimi kollarında bulmuştum yine, ne kadar aynanın karşısında kendime bitti desem de yine buradaydım. Sıcak yatakta, kollarında ve öpücükleri arasında. Kendimi kaybetmiştim bütün ev birbirimizin isimleri haykırışımızla sallanıyordu. Kendini yanıma atıp, beni kollarına aldığında yüzüme öpücüklerini kondurdu.

''Ne zaman kurtulacağız ondan? Ne zaman özgür bırakacak seni sevgilim?'' dedi ve gerçek tekrar yüzüme çarptı. Ben Cenk Karaçay ile evliydim ve kocam işe gittiğinde kendimi Nedim Karaçay'ın kollarına atıyordum kocamın kuzeninin.

Fakat sandığınız gibi değildi. Cenk tehlikeli biriydi bir o kadar da ruh hastası. Zorla evlenmiştik, beni tehdit ederek her türlü kötülüğü yaparak o masaya oturtmuştu. Nedim şirkete ilk ayak bastığım an görmek istediğim adamdı, gözlerimi açtığımda yanımda olmasını istediğim. Keşke Nedim ile çok önceden tanışsaydık diye diyorum hep.

Nedim bana aşıktı bende ona. Beni buna Cenk mecbur bırakmıştı. Nedim özgür olduğumu hissettiğim tek yerdi, sığındığım limandı. Cenk ise bir kabus eve gelmemesi için dua ettiğim o kabusum.

Cenk takıntılıydı bütün gün davranışlarımı takip ediyor, yanlışım olursa beni dövüyordu. Nedim buna şahit olmamıştı morlukları ya kapatıyor ya da şirkete gitmiyordum. Ya sevdiğime kavuşacak ya da Cenk'in ellerinde ölecektim beni hayatım da buydu.

''Bilmiyorum Nedim. Boşanmam mümkün değil asla izin vermeyecek buna.'' 

''Onunla bunu tekrar konuş ikna etmeye çalış Ceren. Daha zor çözümlerden önce şansımızı denememiz lazım tekrar ve tekrar''

''Tamam sevgilim'' dedim Nedim tekrar dudaklarıma kapanırken. Bilmiyorsun Nedim bunu söylersem sabaha kadar yiyeceğim o dayağı bilmiyorsun. Nedim'e söyleyemezdim katil olmasını istemiyordum.

Ben Ceren Karaçay. Kocamı aldatıyor ve bu günahı sorgusuz sualsiz seviyordum. Günahını canı gibi sakınan bir kadındım. O ise teninde olduğum ama kavuşamadığım adamdı. Dokunmak bir bütün olmak değilmiş meğer aramızda mayınlar varken.