İçerde artık kimsenin olmadığına kanaat getirdik hepimiz.Sercanın tekmesiyle kapı açılı verdi.
İçirde gerçekten kimse yokdu ve bütün eşyalarımız ünümüzde duruyodu.Bizde hemen kuşandık.Adamların düşüncesi çocuklar bize engel olmasın tazrında bişelerdii.Bizde adamların içerde unuttuğu bişe olurdiye etrafı araamaya başladık.Tabi adamlardan hiç birşey kalmamışdı.Taki Emrahın "Buraya gelin beyler!"
Demesiyle bizde yanına gittik.Adamlar bize susturucular,mermi vede silah bırakmışdı birde not.Notta
Çocuklar amacımız size zarar vermek değildi bunları çekdiğiniz açlıktan dolayı hediye olarak kabul edin.Hayattaa kalmayı başarırsanız Gebze Centerı bir üst gibi donattık 20 ye yakın bir grubuz sizide aramızda görmekden seviniriz çünkü böle zombilerin arasında bir medeniyet olsun istiyoruz.Aramızda kötü düşünceli insanlara gerek yok siz iyi insanlara benziyorsunuz.
Bizde bu fikri iyice düşündük ve iyi fikir olduğunu anladık ve onların yanına gidicekdik.Adamların bıraktığı silahları alıp eve gitmeye hazırlandık.Tam dışarı çıkıyordukki dışardan sesler geldiğini anladık ve arkadaki odaya koşduk.
Adamlar kalabalık gibiydi.Sesimizi çıkarmamışdık bile.Adamlar dükkanın boşaltıldığını anlayınca sinirlendiler ve her yeri talan ettiler ve sıra bizim bulunduğumuz odaya gelmişti.İçeri dört kişi girdi.
Her yere dağıtıyodular biz odanın en ıssız yerindeydik ve bizim yanımıza doğru geliyordular kii içerden silah sesleri duyuldu dördüde içeri koşdu.Biz hiç ayrılmadık yerimizden.Dışardanda silah sesleri duyuldu.Herşey açıkdı dışarıda başka bir grub vatdı ve dükkanın içindeki gruba ateş ediyodular.25-30 dk geçmişdi ve artık silah sesleri kesilmişti fakat zombi sesleri duyuluyordu.Bizde bir an önce eve gidicekdin emre ve murattan hiç haberimiz yokdu.Odadan dışarı çıkdığımızda adamlar ölmüşdü.Bizde fırsatçı gibi adamların üstlerini aradık.
İşimize lazım olan eşyaları alıp dışarı çıkdık dışarıda ölü insanlar vede zombiler vardı.Zombileri susturucu takılı teklilerle sıkmaya başladık kafalarına.Emrah fazla tutturamasada vuruyodu genede zombilerden kurtulduk ve gene adamların silahlarını ve eşyalarını aldık.Yola çıkmışdıkki bir sokakdan yabancı olmayan iki kişi bize doğru koşuyordu.Bizde silahları onlara doğrulttuk ve yaklaştıkşarında anladıkki Emreyle Muratmış.Bizde birbirimize sarıldık ve hemen onlarada olanları anlattık ve herkez plana konsantre olmuşdu.
Hemen arabayı bırakdığımız yere gittik hemen arabaya atladık ve evin yolunu tuttuk.Ben biraz yorulmuşdum.
Eve vardık bütün eşyaları arabaya doldurup Gebze Centera gidicekdik.Herkez üstündeki eşyaları arabanın bagajına yerleştirdi ve evdeki malzemeleride aldık.Ben biraz duygusallaşmıştım."Arkadaşlar beni biraz bekleyin evde birşey unuttum."
Hemen merdivenleri tırmandım.Eve girdim ve ailemle olan fotoğrafı aradım ve nerde olduğunu hatırladım.Annemin dolabına gittim En üst raftaki örtünün altındaydı.Aldım ve dışarı çıkdım Kapıyı kitledim.Hemen aşşağı indim ve Arabaya bindim...
Arkadaşlar yorumlarınızı ve votelarınızı bekliyorum ve yorumlarınız gerçekten çok önemli ileriki günlerde olayların geçdiği krokiyi çizip 11.bölümde atarım heralde Vede kitabımnası ilerliyo onların yorumlarınızda belirtirseniz sevinirim...
YOU ARE READING
THE HALTİNG DEAD
Science FictionBenim Adım Nuh Can.Lise son öğrencisiydim.Her şeyin sıradan olduğu bir gündü. İnternete düşen videolar ile bütün Dünya değişmişti. Bütün Hayatım... Arkadaşlarım... Ailem... Sevdiğim... Yaşam mücadelesinin hat safa da olduğu bir Dünya da bulmuştum Ke...