Meaning Of Love [Completed]

Part (15)

"ေလးေလးက်န္း.."

ေလးေလးက ကားနားရပ္ေစာင့္ၿပံဳးျပကာ လွန္းေခၚလိုက္တာမို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားကာ အေျပးသြားရင္း လွန္းခုန္ဖက္လိုက္မိေလသည္။

"ဟန္ကေလး.."

ၾကည့္စမ္း ! သူ႔လက္ေပၚမွာဘဲ ႀကီးပ်င္းခဲ့တဲ့
ဒီေကာင္ေလးေတာင္ အ႐ြယ္ေရာက္ေနပါေရာလား..
လည္တိုင္ကို ခိုဖက္ထားေသာ ကေလးအား က်န္းရိရွင္း ခ်စ္
သနားပိုစြာ နွခမ္းက အမာ႐ြတ္ေလးကို လက္မေလးနဲ႔ ဖြဖြ
ေလးပြတ္ေပးကာ နွဖူးေလးအား ငံု႔နမ္းလိုက္မိေလေတာ့
သည္။

"မင္းအေကာင္ႀကီးလာၿပီဟန္ကေလးရဲ႕..မနိုင္ေတာ့ဘူး ဆင္းေတာ့.."

"ဟြန္႔ .....  လာလည္တာလားဟင္.."

"အင္း.ဟန္ကေလးကို သတိရလို႔ေလ ...."

"ဟန္ကေလး စာေတြလိုက္နိုင္ရဲ႕လား.."

"ဟုတ္ကဲ့.."

"ဘြားေရာ ေနေကာင္းတယ္တဲ့လား.."

"အမေလးဗ်ာ..ေလးေလးမားဆီကေန တန္းလာတာ ေကာင္းတာမွ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ဘဲကြာ..."

"ဟီး..ဟုတ္လား.."

"ဟုတ္တာေပါ့..ဟန္ကေလး စားခ်င္တဲ့မုန္႔ေတြလည္း မား
ကထည့္ေပးလိုက္တယ္.."

" ဒါဆို...ဘြားကိုဖုန္းဆက္ေျပာရမယ္.."

ထိုအခါမွေျဗာင္က အနားေရာက္လာေလသည္။ ေလးေလးက်န္းလာတာနဲ႔ ေပ်ာ္သြားတာ ေျဗာင္ကိုေတာင္ေမ့သြားခဲ့
သည္ဘဲ...

" ေရွာင္လု ငါျပန္ေတာ့မယ္.."

"အိမ္ထဲ၀င္ပါဦးေျဗာင္ရ...."

"ဟင့္အင္း...မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနၿပီးဆိုေတာ့ ျပန္ေတာ့မယ္ကြာ
မနက္က်မွ ျပန္လာလည္ေတာ့မယ္ မနက္ျဖန္ညေနက်ဴရွင္ လာအံုးေနာ္.."

" အြန္း..."

လက္ထဲမွာ ပါလာေသာ မုန္႔ေတြကို ဆြဲယူရင္း အေပၚထပ္ကို
ေျပးတက္သြားတာကို ရီရွင္း ၾကည့္ေနမိေလသည္။ ခဏေနေတာ့ ဆယ္ဟြန္းက တအံ့တၾသ ေရာက္လာေလသည္။ သတင္းမေပးဘဲ ေရာက္ခ်လာေတာ့ ဒီေကာင္အံ့ၾသေနၿပီထင္တယ္..

" ဒယ္ဒီ..."

က်န္းရိရွင္း ပါးခ်ိဳင့္မ်ားေပၚေအာင္ပင္ ရယ္ေမာမိပါေတာ့သည္။
ဆယ္ဟြန္းပံုစံက အပစ္လုပ္ထားၿပီးမွ ေၾကာက္ေနသလိုမ်ိဳး
ေလ။ အခုနေျပာမဆိုဘဲ ေရာက္ခ်လာတာဆိုေတာ့ ကိုယ့္အေဖကိုေတာင္ မယံုသလိုလာၾကည့္ေနၿပီး အိမ္ထဲေခၚဖို႔ကိုပင္
သတိမရ...