Kararını Ver

29. bölüm

Lisa
Uyandığımda galiba hastanedeydim etrafıma baktığmda arkadaşlarım ve birisi duruyordu tanımıyordum

Jennie:nasılsın Lisa
Lisa:çok iyiyim
Rose:iyi olmana sevindim
Lisa:şey birşey sorabilirmiyim dedi bana

Barış:tabiki de
Lisa:kimsin acaba tanıyamadım da dediğnde kötü olmuştum

Jisoo:Lisa kim olduğunu bilmiyor musun
Lisa:bilmiyorum kim ki dediğimde çocuk hayal kırıklığına uğramış gözlerini benden çekti ve odadan hızlıca çıktı

Lisa:neden üzüldükü
Jennie:Lisa o senin sevgilin
Lisa:hatırlamıyorum ki jennie hiç birşey dediğmde rose ve jennie birşeyler anlatmaya başladı nasıl tanıştığmızı falan anlatı adında barışmış ama hiç birşey hatırlamadım ama çocuk için üzülmüştüm hala birşey anlatıyorlardı ama hiç birşey yoktu

Lisa:jennie rose üzgünüm ama hiç birşey hatırlamadım zorlamayın bence bana o cocuğ carırmısınız
Rose:tamam dedim ve barışın yanına gitik onun durumuda çok kötüydü onun yanına gidip

Rose:Lisa seni çağırıyor Barış
Barış:hatırladımı yoksa beni dediğmde kafasını eğip hayır anlamında kafasını saladı bende oturduğum yerden kalkıp odaya girdim Lisa eliyle otur dedi bende oturdum

Lisa:Barış rose ve jennie herşeyi anlatı ama hatırlamadım üzgünüm
Barış:üzülme bu senin suçun değil ama hafızan geri gelecek tamam sadece biraz yorulacaz
Lisa:bende seni bu yüzden çağırdım Barış bir birimizi yormayalım olurmu beni bırakıp kendi hayatına devam et lütfen ben ve sen evet olabiliriz ama bu gidişler bir birimizi yorcaz beni unutmaya calış ve hayatına devam et

Barış:Lisa lütfen yapma bunu benden isteme
Lisa:Barış üzgünüm ama bunu yapmamız gerek ben seni hatırlamıyorum ve seninle ilgili hiçbir şey hatırlamıyorum
Barış:lütfen deneyelim lütfen
Lisa:Barış lütfen ağlama
Barış:Lisa ben 2 cikez çok aşık olmuştum neden denemek istemiyorsun neden
Lisa:Barış yapma ikimizin de zamanını boşa harcama yalım lütfen lütfen ikimizde kendi hayatımıza bakalım lütfen
Barış:tamam Lisa seni daha fazla zorlamıycam derkende gözümden yaşlar teker teker akmaya devam eti ve o şekilde de cıktım hiç kimseye cevap vermeden ordan uzaklaştım ve sugagilin kaldığ eve gidip içeri girdim hiç kimsenin sorusuna cevap vermeden odama girdim ve kilitledim yere oturup ağlamama devam etim

Jennie
Birden kapı açıldı ve o tarafa döndük barışın gözlerinden yaşlar süzülüyordu birşeyler sorduk ama cevap vermeden giti bizde lisanın yanına girdik

Rose:noldu Lisa Barış neden ağlıyordu diye sorduğumda Lisa herşeyi anlatığnda çok kötü oldum barışın yerinde olmak istemezdim çok zor birşeydi

Jennie:neden öyle dedin Lisa
Lisa:ne deyim jennie hatırlamıyorum
Rose:tamam dediğimde telefonum çaldı baktığmda sugaydı odadan cıkıp hemen açtım

Suga:barışa ne oldu rose yoksa lisayamı birşey oldu Rose herşeyi anlatır

Rose:Barış gelmiş o zaman
Suga:geldi
Rose:kötümü durumu peki
Suga:kötü
Rose:tamam suga bb
Suga:bb

Bu olaydan 2 gün geçmiştir

Barış
Odamdan üstüme birşeyler giyip evden çıktım arabama bindiğim an biri kafama silah dayadı aynadan arkama doğru baktığımda bunun
Kyung son olduğnu gördüm

Barış:beni öldürmeye mi geldin
Kyung son:evet şimdi dediğim yere sür dediğnde dediğ yere sürdüm adamlar beni sandalyeye bağladı kyung sonda cebimdeki telefonumu aldı

Kyung son:vay bu eski sevgilin değilmi adı Nisa bölükbaşı bence lisayla onu buraya çağırmak lazım nede olsa sevgililerin görmeleri lazım
Barış:sakın
Kyung son:mesaj atım bile sadece bekliycez

Lisa
Sabah çok kötü bir kabusla uyandım elimi yüzümü yıkadım bu olamaz değilmi böyle birşey olamaz değilmi hafızam neden geri geliyor neden şimdi geri geliyor neden hemen üstüme birşeyler giyip aşağ indim
Ve hiç birşeye cevap vermeden kapıyı açıp dışarı çıktım hemen arabama binip evine gideceken telefona mesaj geldi

Mesaj:sevdiğn adamı sonkez görmek istiyorsan atığm adrese gel diyordu bende hemen o adresin olduğ yere doğru sürdüm arabayı

Nisa
Evde bavulumu hazırlamış evden çıkmıştım taxiye bineceğim an telefona bir mesaj geldi

Mesaj:sevdiğn adamı sonkez görmek istiyorsan atığm adrese gel diyordu bende hemen adresi söyledim ve oraya gitim

Yazar

İkiside aynanda mekana gelmişlerdir hiç beklemeden de içeri girmişlerdir ikiside barışın kafasında silah görünce durmuşlardır ve korkmuşlardır

Kyung son:olduğnuz yerde durun yoksa ölür dedim ve adamlara işaret etim ve ikisininde bir elini kelepceleyip boruya taktılar

Barış
İkisinide kelepcelediler ve kyung son silahı kafama dayadı ikisinde zorda olsa gülümsedim

Barış:kendinize iyi bakın tamam mı dediğnde adam silahın tetiğne basmıştı korkudan gözlerimizi kapatmıştık yavaşça kafamızı o tarafa çevirdik ve barış kanlar içinde yerde yatıyordu istemsizce gözlerimizden yaşlar akıyordu bı süre sorna kyung son gitmişti ve araba sesi gelmişti direkmen birisi içeri girdi ve gördüğ manzara ile şok oldu bu sugaydı dizlerinin üstüne çöküp ağlamaya başladı kendini toparlayınca bizim elerimizi çözdü ve sıkıca sarıldı ve öylece ağladık sornada polisi aradık

1 hafta sorna

O günü kimse unutamamıştı o kız kendi ülekesine giti biz ise hergün barışın mezarlığına gidiyorduk  ama o gün kalbimin çok acıdı gündü o gün hiç unutamıyacağım bir gündü