Şimdiden demem gerektiğini düşündüm bu sadece görüşleriniz için tanıtım yeni bölüm Teacher final olduğu zaman gelecektir.
Sabahleyin yine her zaman ki gibi uyanmıştım. Yorgunluk içersinde ama annem beni uyandırmadan önce uyanmıştım.
Yataktan kalktım elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim annem kahvaltı hazırlıyordu.
"Günaydın oğlum gel otur kahvaltı yapalım" anneme kafa sallayıp masaya oturdum.
Bu arada size kendimden bahsedeyim birazcık benim adım Berk 19 yaşındayım üniversiteye yeni geçtim. Annemle birlikte yaşıyoruz babamla annem ben çok küçükken boşandıkları için hatırlamıyorum pek fazla çünkü boşanır boşanmaz babam yurt dışına gitmiş.
Her neyse önümdeki kahvaltılıklara ve kreplere baktım. İştah açıcıydı.
"Oğlum Berk teyzem oğlunu evlendiriyormuş haftaya aradı bizi davet etti gitmek gerek"
Anneme baktım "tamam anne git sen senin teyzen sonuçta"
Annem bana üzgün bir şekilde baktı.
"Olmaz Berk orda bir sürü akrabamız bar yalnız mı bırakacaksın beni orda"
Anneme ofladım oraya gitmek istemiyordum çünkü annemin teyzesinin iki tane oğlu var birisinin adı Burak diğerinin ise Ateş Burak abiyle bir sorunum yoktu çok iyi birisiydi evlendiğine mutlu oldum hatta ama benim gitmek istememe nedenim Ateşti.
Her yıl gittiğimiz gibi geçen yılda Alanya'ya gitmiştik. Annemin tarafında genellikle kız olduğundan ben çoğu kez Ateşle ve Burak abiyle takılırdım.
Ama bu en son olan takılmamızda Ateş'in bana karşı olan samimiyeti beni korkutmuştu. Çünkü sürekli yakın davranıyordu.
Bu da beni genel olarak rahatsız ediyordu. Ona neden yapıyorsun diye sorduğumda sevdiğimden derdi ama ben bunu hep arkadaşlık anlamında anlardım. Ama öyle değildi. Birgün sahil kenarında gezerken ikimiz bana durduk yere banka oturalım demişti.
Bende banka oturduktan sonra bana beni sevdiğini söyledi. Benim bir şey dememi beklemeden dudaklarıma buse kondurup ordan kaçtı. Beni orda yalnız bıraktı ve gitti.
O günden sonra İstanbul'a geri döndük zaten bunun konusunuda açmadım hiçbir zaman bunu sahil kenarında yaparken iğrenmedim ama bunun yanlış olduğunuda biliyordum. Çünkü biz akrabaydık ve bunu ailelerimiz nasıl karşılardı bilemiyordum.
Doğru değildi zaten emindim bundam bu yüzden kurcalamadım bu konuyu daha fazla bu sebepten dolayı gitmek istemiyorum Alanya'ya yine bir sorun çıkarsa kötü olurdu ama annemide üzmek istemezdim.
Anneme baktım ve kafamla onayladım.
"Tamam geliyorum anne ama fazla kalmak yok tamam mı ?"
"Tamam oğluşum ama biz iki gün önceden gidelim yardım filanda ederiz hem "
Annem bana öyle tatlı bakıyordu ki bu tatlılığı kırabileceğimi düşünmüyorum.
"Tamam annecim olur gideriz."
Ben anneme tamam demiştim ama başıma gelecekleri bilmiyordum bile...
Umarım bu kitabımı seversiniz arkadaşlar
Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayalım
Bide beni takip edin lütfen arkadaşlar
Sizleri seviyorum yeni bölümde görüşmek üzere
