tutardın ellerimden
her akşam
gece ayazında
ay ışığında
giderdik balkona,
koyardın kafanı dizlerime.sakince uzanırken sen
kıstırırdım ellerini, avcuma
severdim tek tek
parmaklarını.
sayardım tel tel
kirpiklerini
yüzün aydınlanırdı
ay ışığıylauyumazdın,
yaktığın mumlar eriyip
yok olana kadaruyumazdım,
şafak söküp de
karanlık geçinceye kadar
tanırdım bir zamanlar seni
neleri sevdiğini
karanlıktan korktuğunubeni sevdiğini sanırdım
bir zamanlar
yanılmışımsevseydin eğer beni
göçmezdin bir akşam evresihani korkardın karanlıktan
gitmeyecektin haniher akşam fısıldıyor
kulağıma
ölümü
ölüyü
zamanı
( tik , tak )
sevdiklerimihaykırışların dönüşüyor yavaşça
birer fısıldayışa
kulaklarım uğulduyor
duyamıyorum
istesem de,
artık duymak istesem de
ellerini sevmek istesem de
parmaklarım kirpiklerini özlese de
balkon hasretin ile tütse de
ay ışığına uçuşan izmaritler karışsa da
olmuyor
olmuyor işte
bak,
avuçlarımda ellerini arıyorum,
soğuktan terleyen, soğuk avuç içlerini,
yaramı soğutabilirmiş gibi
kaburgama bastırdığın
narin avuç içlerin.beni bi' sar
sarmala
beni bi' sev
bunu bi' bil
arada sırada
gel yanıma
hasret giderelim
saye'm ol
yine gel
nasıl olursan
ister bir çocuk kılığında,
belki dönüp bakmayacağım
ama aynı kaldırımdan yürüdüğüm
aynı havayı soluduğum
bilmeyeyim seni ama
varlığını hissedeyim
en azından.
herhangi bir insan.haberim yok;
müptelâyım sana
haberin yok.
olamaz da artık
hayatım oldu kupkuru,
amiyane.kırarlar,
son kez oturduğun sandalyeyi,
saçlarından geçirdiğin tarağı,
ellerini kilitlediğin ellerimi
beni, seni,
kırarlar hep.
kırıklar hep,
keserler hep.ellerin sarsın biraz ellerimi
muhtacım ellerine,
sesine
kokuna belki
belki,
ölüme muhtacımsabahı yok bu gecenin
sesi yok,
rengi, seni
bir de,
beni yok artıkhoşça kal mı
elveda mı
hangisi uygunsa
bu geceye❁
saye; gölge
müptelâ; kötü alışkanlıkları olan, kötü bir şeye düşkün (kimse)
amiyane; incelikli olmayan, kibara yakışmayacak bir biçimde, bayağı.bu şiir meladria için yazılmıştır.
süslü cümlelerim yok fakat kendimi anlatabildiğimi umduğum sözcüklerim var.
iyi ki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ay'ın katmanında sözcükler uçuşuyor
Poetry❛ellerini alırdım ellerime her akşam balkonda, ay ışığı eşliğinde severdim. fısıldardı kulağıma duymazdım o sözcükler, uçuşurdu gecenin karanlığında. giderdi, ay'ın katmanına, özgürce dolaşmaya.❜ tek bölümlük, bir ithaf meselesi*