Chapter 25

5.2K 159 1
                                    

BEG


Ziege POV:

Kasalukuyan akong nagmamaneho papuntang company ko ng harangin ako ng tatlong SUV na sasakyan.





Dinukot ko ang katana ko at dalawang baril sa may likuran ng upuan ko.



Lumapit ang mga lalaking nakaitim at nakabonnet sa kanan na bahagi ng sasakyan ko.




Bago pa nila mabuksan ito ay tinadyakan ko na at pinagbabaril sila. Hinawakan ko ang isa at ginawang panangga. Inihagis ko ang mga baril ko ng maubusan ako ng bala at inihataw ang katana ko sa mga nakakasagupa ko.





Author's POV:


Dumanak ng dugo ang kalsada,

Galit ng dalaga ay sumiklab na,

Babaeng nakakakilabot ang tindig habang hawak ang katana,

Madilim na awra at nalilisik na mga mata....





Bago pa makaalis ang dalaga ay may tumusok na karayom  sa leeg nito sanhi upang mawalan ito ng malay.




Dinala nila ito sa isang magarbong tahanan at ipinasok sa isang kulay gintong silid.







Anonymous POV:

Dumating na ang aking reyna. At ito na ang tamang pagkakataon para maisagawa ang plano ko.






Ziege POV:

Nagising ako sa hindi pamilyar na kwarto. Napabalingkwas ako ng tayo ng bumukas ang pinto at inuluwa nito ang isang GURANG na lalaki.







DEVILION WESLEY



Kaagad ko itong nilapitan at kwinelyuhan.




"What do you fucking think your damn doing man?!". - nagngangalaiti kong sunggab sa kanya.





Repeating the Past. Tsk.






Hindi ito sumagot bagkos ay lumuhod ito sa harapan ko at niyakap ang mga binti ko at isinubsob ang mukha sa tiyan ko.




Nanigas ako sa kinatatayuan ko ng maramdamang unti-unti nang nababasa ang damit ko sa may bandang tiyan.





Sinubukan ko itong patayuin ngunit hindi ito natinag.







"I'm sorry sweetie...I'm really..really..so-sorry *sobs* pl-please fo-forgive me sweetie. Please. I beg you. Please. I- I love you so much Ege. Please come back.". - humahagulgol na pagsusumamo nito.






Namalayan ko nalang na tumutulo na rin pala ang mga luha ko.






Haha. Akala ko okay na ako. Akala ko nakalimutan ko na ang sakit at pait ng nakaraan. Pero....










Akala ko lang pala.










"Forgetting is easy, but forgiving is the hardest.". - sambit ko.









"Siguro sa ngayon masasabi kong hindi kita mapapatawad. Don't just beg me, do it. Words are flowery and magical but actions are true and always genuine. Change so that your son could accept and forgive you.". - mahaba kong paliwanag at tinaggal ang kamay niyang nakayapos sa mga binti ko at tumungo sa pintuan.









Bago pa ako tuluyang makalabas ay...







"I will sweetie. I will. And I promise, I won't hurt you the way I did before. I will love you the way you deserve.". - ani nito.







FastForward


Nakauwi ako dahil hinatid ako ni Zaike. Tsk. Yung gagong right hand niya.






And I find out na siya ang dahilan kung bakit nalaman niya na anak niya si Nexus. How i did I know?









Tsk. I'm AGENT. REMEMBER?






Pagdating ko sa bahay ay natulog ako sa tabi ng anak ko.








Hinalikan ko ito sa noo at niyakap. Nagdasal muna ako bago natulog.








Keep reading🌿🌿🌿

The Mafia Boss Kidnapped Me (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon