Saat 5 veya 7' di hemşireler serumlarımı değişiyorlardı ve bende yarı uyanık yarı uyuyordum ama bu gün daha farklı hissediyorum. A-a-a-aynı arkadaşım Akira'nın öldüğü gün gibiydi , çok şaşırmıştım çünkü ilk defa bu kadar süre geçtikten sonra tekrar aynı duyguyu hissediyordum . Hayır, hayır şu an bunu düşünemem şu an sadce yatmak istiyorum ....... HAYIR HAYIR ..... YAPMAYIN ,NOLUR , YALVARIRIM YAPMAYIN (GÜM) hayır....... . Ah olamaz sadece bir rüyaymış neden , neden şimdi bunu rüyamda bunu gördümki. (Kapı tokmaklama sesi) gelebilirsiniz. Ve 2 saniyeliyinede kapı açılmiştı ve sadece kahvaltıyı getiren hemşireyi görmedim o-o-o yoksa omuydu . Hemşirenin arkasında başka bir tarafa aceleci bir şekilde koşan biri vardı . EVET O OLMALIYDI .hemen koluma bağlı olan serum iğnelerini atıp fırlattım ve peşinden koştum ama diğer inasanlara yaklaşmam yasak olduğu için hemşire beni yakaladı ve gitmeme izin vermedi . HAYIR BIRAK BENİ ... lütfen... o adamı bana bul akemi (hemşire 'nin adı ) hemşire ilk olarak beni sakinleştirdi ve ne olduğunu sordu . Hani sana bahsetmiştim ya bi adamı gördüm ve hala aklımdan çıkmadı b-ben onu gördüm , NİYE BENİ TUTDUN !!! NEDEN,NEDEN,NEDEN? ...... hemşire kendini sanki suç işlemiş gibi hissediyordu , çünkü hemşire Haru 'nun o adama ne kadar aşık olduğunu biliyordu ve o sırada gerçekten ama gerçekten çok kötü hissetti .Ama hemşire önünde koşuşturan adamın yüzünü anımsıyodu ve onu hastanede görse "aa o bu koşturan adam " diyebilecek kadar yüzünü hatırlıyodu bu bunu Haru ya açılayarak onu bulmacağını söyledi . Hayır bende senle geleceğim benide yanında götür lütfen.... . Hemşire o üzünlü sesiyle 'lütfen' demesine daymadı ve "peki" dedi . Haru heycanlıydı çünkü belki bu onu son görüşü olmayacaktı . Şimdi hemşire ile hastaneyi geziyoduk o aşık olduğum adamı bir umut olsada görebilmek için .
