Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⊱ ────── {⋆⌘⋆} ────── ⊰
Karasuno Lisesi'nde okuyordun. Buraya gelmenin sebebi voleybol takımının menajeri olmak istemendi.
Voleybolu çok seviyordun ama bir türlü oynayamıyordun. Sonra 'neden takım menajeri olmuyorum?' dedin ve hocalarla konuştun. Hocalarda bunu seve seve kabul etti.
Bu görevini en güzel şekilde yerine getirmeye çalışıyordun ama bu aralar çok dalgındın.
Ne kadar kabul etmek istemesende o yeşil saçlı, çilli çocuk aklından çıkmıyordu. Gülüşü ve gözleri o kadar güzeldi ki anlatamam.
Her zamanki gibi antrenmanda ona bakarak dalmıştın. Kiyoko-senpai'de bunu farketmişti.
"(y/n)-san iyi misin?"
"E-eh iyiyim!"
Hafifçe sırıttı.
"Sürekli Yamaguchi'ye bakıyorsun bir süredir takip ediyordum. Ondan mı hoşlanıyorsun?"
"N-ne a-alakası var!"
Kekelemenle Kiyoko daha da sırıtmaya başladı.
"Off evet! Onu çok seviyorum ama galiba o böyle hissetmiyor."
"Kim bilir belki o da seni seviyordur."
"G-gerçekten mi?"
Kiyoko sadece göz kırptı. Tamam anlaşıldı. O da sana karşı bir şeyler hissediyordu. Tekrardan Yamaguchi'ye baktın. Buraya geliyordu!
Geliyor! Geliyor! N'apmalısın? Kaçsan mı?
Sen bu düşüncelerinle boğuşurken Yamaguchi çoktan buraya gelmişti.
"(y/n)-san antrenmanımız bittiğinde seninle biraz konuşabilir miyiz acaba?"
"T-tabii ki!"
Kızarmış yanaklarıyla yanından uzaklaştı. Kalbin çok hızlı atıyordu. Acaba seninle ne konuşacaktı? Duygularından mı bahsedecekti?
⋆ ˚｡⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆｡˚ ⋆
47 dakika sonra;
Antrenman bitmiş ve herkes gitmişti. Sende Yamaguchi'nin soyunma odasından çıkmasını bekliyordun.
10 dakika sonra
Nerede bu çocuk? Acaba başına bir şey mi geldi? Korkmaya başlamıştın. Soyunma odasına gittin ve kapıyı yavaşça açtın.
"Yamaguchi-san?"
Kafanı içeriye soktuğunda üstsüz bir şekilde duran Yamaguchi ile karşılaştın.
"B-ben ç-çok özür dilerim! Hemen çıkıyorum!"
Tam çıkacakken Yamaguchi'nin sesi seni durdurdu.
"Bekle! Gitmek zorunda değilsin."
"H-ha?"
"Benden hoşlanıyorsun değil mi (y/n)-san?"
"B-ben ne diyeceğimi bilemiyorum."
"Utanmana gerek yok. Hem b-bende senden hoşlanıyorum."
"Gerçekten mi?"
"Evet..."
Yamaguchi yavaşça sana yaklaşmaya başladı. Tanrım! Gittikçe yaklaşıyordu hemde üstsüz bir şekilde!
Yamaguchi normalde çok utangaç biri değil midir? Bu durum çok garip geliyordu.
Ellerini onun karnında yavaşça gezdirirken dudaklarınıza yavaş yavaş derinleşen öpücükler veriyordunuz.
Dilini onun diliyle buluşturdun. Sessizce mırıldanmıştı. Öpüşmeye devam ederken yavaşça gözlerini açtın.
Gözleri hafif aralanmış; bakışlarınız buluşmuştu. Zevk aldığı çok belliydi.
Gözlerini tekrar kapattın ve bu sefer karnında olan elini yavaşça aşağıya indirmeye başladın. Yamaguchi hafifçe titremeye başlamıştı.
Elin onun özel bölgesine gidince zevk aldığını belirten sesler çıkarmaya başlamıştı.
"(y/n)-san..."
Sen hala sessizliğimi koruyordun.
"B-bu çok güzel hissettiriyor..."
"Öyle mi?"
"E-evet."
Elini oradan çektin ve Yamaguchi'nin boynuna öpücükler kondurmaya başladın. Çıkardığı sesler artmaya başlamıştı.
"Şştt yakalanıcaz Yamaguchi-san!"
"Ö-özür dilerim k-kendimi kaybettim."
Hafifçe sırıttın. Utanıyordu ama o kadar tatlıydı ki öpmeye doyamıyordun.
Yanaklarını bir sürü kez öpmeye başladın.
"Ahahaha! (y/n)-san!"
"Çok tatlısın Yamaguchi!"
Daha da utanmış kafasını omzuna gömmüş; boynunu öpmeye başlamıştı.
"Mhmm y-yamaguchi..."
Böyle konuşman onu heyecanlandırmıştı. Hızlı olan nefeslerinden anlayabiliyordun bunu.
"Siz burada ne yapıyorsunuz?"
"TSUKKİ!?"
"Hasiktir!"
"T-tsukki ş-şey biz biz..."
"Ne yaptıpınız beni ilgilendirmiyor." dedi ve hızlıca odadan çıktı.
"Yamaguchi bence artık devam etmeyelim."
"Bencede çok u-utanıyorum."
"Bende... neyse saat geç oldu ben gitmeliyim." dedin ve dudaklarına küçük bir öpücük bırakıp oradan çıktın.
˚◞♡ ⃗*ೃ༄
Bu bölümü 5 gündür yazıyorum dnnsnrnf gerçekten o kadar zorlandım ki... Yamaguchi'yi hep soft bir karakter olarak gördüğüm için hayal etmekte çok zorlandım ondan dolayı bölüm bok gibi kabul ediyorum dnsmmfmf Özür dilerimm Diğer bölüm Dazai gelecek~
