Babam öleli 12 yıl olmuştu ve
ben 20 yaşına geldiğimde
babasız olmanın acısını artık
çok daha iyi
anlıyordum.Annemle birlikte
küçük ama mutlu bir dünya
kurmuştuk
kendimize.Mevsimlerden
bahardı,sokaklarda parklarda
dolaşıyordum.Bu bahar daha
bir coşkulu hissediyordum
kendimi.Birçok arkadaş
edinmiştim.Mehmet,Can
Can’ın kuzeni Merve ve daha
birçoğu…Her gün belirli
saatlerde buluşup eğlenceli
dakikalar yaşıyorduk.Onlarla
o kadar eğleniyordum ki işe
dahi gitmiyordum. Yine işe
gitmediğim bir günde yalnız
başıma dolaşırken
arkadaşlarımla her zaman
oturduğumuz parkta gördüm
onu.O kadar güzeldi ki.. Bir
süre çevresinde dönüp beni
fark etmesini umdum ama
bana hiç bakmıyordu.Tam
umutsuzluğa kapılmışken son
bir cesaretle yanına yaklaştım
ve
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki SEN Parçaları
Humorkompozisyon tarzı, şiir dokulu içimdeki SEN sayfalarina hoş geldiniz