ÖLÜMÜN SESİ

ACI

Telefon elimden düşmüştü ve sonrası Karanlık

Bütün her şey bitmişti.

Nefes alamıyordum,göz kapaklarımı açamıyordum, etraftan sesler geliyordu.

Gözlerimi zar zor açtım Güneş gözüme adeta işkence yapıyordu.Etraftan sesler geliyordu

Kızım amblans çağırdık

Amblans sesleri gelmişti.

ne yapırdu bu insanlar elimi tutanda kimdi

Kendimi toparlayıp ayağı kalktım

Telefonum,telefonum nerdeydi

Etrafı gözden geçiriyordum tedirgin bir şekilde

Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

Yerdeki bir şey gözüme çarpmıştı

Telefonumdu bu

Hızla koşup yerden aldım

Allahım kırılmıştı bu

Birden arkadan sesler geliyordu

Arkamı döndüm ambulanstan inip ellerinde sedyeyle gelen insanlar vardı napıyordu bu insanlar

Eve,eve gitmem gerekiyor

Hiç düşünmeden ambulansın şöför koltuğuna oturup sürmeye başladın.

İnsanlar beni hayretle seyrediyordu bazıları da ambulansın ardından koşuyordu.

Eve gidiyordum ambulansın arka kapıları açıktı

İnsanlar bana şaşkınlıkla bakıyordu

İlk defa bir araç sürüyordum umrumda değildi bile

İçime bir ateş topu düşmüştü her yerimi yakıyordu ne yapıcağımı bilmiyordum sadece ağlıyordum.

Gelmiştim.Bu da neydi böyle etraf mahşer alanı gibiydi polis arabaları,itfaiyeler ve insanlar

Bir an durdum oda neydi öyle evimiz bir ateş topu gibiydi

Aklımda sadece annem vardı ağlayarak evimize doğru koşmaya başladım ki önümde bir polis ordusuyla karşılaştım.

Anne!Anne! bırakın beni orası bizim evimiz.

Polisler ne diyordu hiç bir şey anlamıyordum

Bırakın beni nolur

İçimden geldiği kadar ağlıyordum

Etraftakiler beni sakinleştirmeye çalışıyordu

Nafileydi

Anne Anne

Ayaği kalkıp etrafa baktığimda itfayeciler ateşi söndürmüştü bile

İçeriden bir sedye çıkmıştı

Sedyelere doğru koştum

Battanie ile kapatmışlardı heryerlerini

Anne Anne bırakın beni

Anne hani beni bir daha bırakmıyacaktın bana söz vermiştin

Yere çöktüm ve içimden geldiği.kadar ağlamaya başladım ve birden bir tekerlek sesleri daha içeriden bir sedye daha çıkmıştı

Büyükanne! ve sonrası yine Karanlık