t w o

13 5 9
                                    

《h a s t a l ı k》

Evdeydim.

Aynanın karşısında, öylece saçlarıma bakıyordum. Odama yaklaşan ayak sesleriyle yerden kalkıp biraz gerimde duran sandalyeme oturdum. Birkaç saniye içinde de annem odama girdi, uzunca bir süre gözlerini gözlerime kilitledi. Buruk bakışları canımı feci şekilde yakıyordu.

Dayanamayıp hızla bana sarıldı ve gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı, elini saçlarıma daldırıp dokunmaya kıyar gibi okşamaya başladı. Uzun sürmesini istemediğimden ayrıldım ve kendimi tekrar aynaya çevirdim. Saç makinesini elime alıp açtım, sağ kısımda bulunan saçlarıma ilk hamlemi yaptım. Omuzlarıma ve yere düşen tutamlara bakarken içim içimi yiyordu, mahvoluyordum. Aynadan anneme baktığımda dolu gözleriyle beni izlediğini gördüm. İkinci hamlemi de yaptıktan sonra makineyi alıp devam etmişti.

Kısa süre içinde halletmiş ve makineyi kapatıp açıkta kalmış başımı izliyordu. Bir süre öylece kendime baktım. Hastalık beni içten içe bitirirken kemoterapinin de hiçbir işe yaramadığını hissediyordum. Annem bir dakika isteyip odamdan çıkmış, odasına gidip bir çantayla geri dönmüştü. Çantayı bana uzattı, alıp içindeki paketi çıkardım, açtığımda anneme bakıp burukça gülümsedim. Peruğu alıp düzgünce yerleştirdim, elimle tarayıp şekil verdim ve anneme döndüm. O da aynı şekilde gülümsüyordu. Kısaca teşekkür ettim ve benden hazırlanmamı istedi, odadan çıktı. Ben de dediğini ikiletmeden hazırlandım.

Annem umudumu kestiğimi fark etmiş, fayda etmediğini anlamıştı fakat hâlâ son bir umut bekliyordu. Odamdan çıktığımda onun da hazırlanmış olduğunu görmüştüm. Beraber evden çıktık, meydana kadar yürüdük ve büyük bir mağazaya girdik. Kıyafetler, ayakkabılar, takılar ve peruklarla dolu bir mağazaydı, mağaza haritasına bakarken dört katlı olduğunu gördüm. Alışverişi, aslına bakacak olursanız denemeyi değil bakmayı, severdim. Kıyafetlere göz atarken çalışanlar ilgiyle yardımcı oluyordu. Alt katta bir süre oyalandıktan sonra diğer katları da dolaştık. İki çalışanla arkadaş olmuştum bile, tam benim kafamda tiplerdi.

Yorulmuş, merdivenlere oturmuştum. Annem çalışanlarla konuşup kıyafetlere bakmaya devam ederken ben onları izliyor, getirdikleri suyu yudumluyordum. Tae (dediğim arkadaşlarımdan biri) yanıma yanıma gelip elini omzuma koydu.

"Şimdi ne yapmak istersin Minie?" demesiyle bilmediğimi belirterek kafamı salladım. O sıra Yoon (ve diğer arkadaşım(?)) ile gözgöze geldik, gözlerimi kaçırdım. Bunu neden yaptığımı bile bilmiyorum. Ayaklanıp merdivenlerden indim, ayaklarım beni mağazanın dışına götürüyordu.

Sonrası, sonrası benim için yoktu.

⋈⋈⋈

Gözlerimi araladığımda hastanedeydim. Neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu, karşımda annem, Tae, Yoon duruyordu. Anlamadığımı belirtircesine kaşlarımı kaldırdım, olanları anlattılar.

Ben mağazadan çıkarken Yoon beni takip ediyormuş ve bir süre yürüdükten sonra yere yığılmışım. Birkaç gündür de bilincim kapalıymış.

Doktorum ameliyata girmem gerektiği hakkında annemle uzunca bir görüşüp kabul etmesini sağlamış, benim için pek dert değildi zaten, eninde sonunda olacaktı, kabul ettim.

Birkaç gün ardından da her şey hazırdı. Hastane giysisiyle sedyemin üzerinde bağdaş kurarak oturmuş, ameliyathaneye doğru bizimkiler, doktor ve hemşirelerle ilerliyordum. Ameliyathane kapısının önünde durduk, önce anneme uzunca sarılıp kokusunu burnuma doldurdum, ağlamamak için kendini kasıyordu. Ayrıldığımızda birbirimizin yanaklarını okşadık, tebessüm ettim.
Ardından Tae ve Yoon ile aynı anda sarılıp bir süre öylece durduk. Kendinize ve anneme dikkat edin diyerek ilk çekilen ben oldum. Ameliyathane yazısına bakıp tekrar onlara döndüm ve dolan gözlerime tezat olan gülümsemeyle el salladım. Onlar da aynı şekilde el salladıklarında arkama yaslanıp uzandım, sedyem tekrar hareketlenirken gözlerim onların üzerindeydi. Biliyordum.

Onları son kez görmüş olduğumu biliyordum.

⋈⋈

İçime sinmeyen bir bölüm oldu, diğer bölümün yanına bile yaklaşamaz.
Bazı bölümlerde bu bölümde de gördüğünüz üzere aşka dair bir şey içermeyecek, düşünceleri bozmadan geçirmeye çalışıyorum.

Benim pek içime sinmese de umarım beğendirebilmişimdir.

Sevgilerimle,

Lucifer.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 02, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

d r e a m sHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin