Heartless (Complete)

Chapter 48

Tumayo ako sa sofa at pumunta sa balcony para doon sagutin ang tawag niya. Kinabahan pa ako sa di malamang dahilan. Both of my hands are sweaty.

I click the green button and place the phone to my ear.

"Baby, please say what you texted me earlier."

Napakunot-noo ako. "Huh?"

"Say the word that I really wanted to hear coming from your sweet voice."

I can't understand him. Anong word ba ang gusto niyang sabihin ko.

Hindi ako nagsalita dahil sa kakaisip sa sinabi ko sa text kanina. And, it hits me.

Naging tahimik kaming pareho. Ang pag hinga niya ay rinig na rinig ko ngayon.

Lumunok muna ako ng laway.

"Baby?"

It's awkward. Nahihiya ako kahit na tawag lang to. Pumupula na siguro ang mukha ko. My heart is pumping so fast.

"Say it again, please."

The butterflies are flying again to my stomach. Nabubuhay na naman sila.

"Keane," I warned him.

"Please...just one."

"Baby."

And i ended the call. Damn, pinaglalaruan niya ako!

-

A week after me and keane was in a good condition. He always gave me food and take me home right and after.

"Stop smiling, Ae. you look like a fool." Nakakunoot noong sabi ni Villa sa akin. Iniripan ko siya at muling humarap sa phone ko.

I was reading the text Keane send to me and damn why would he be so sweet.

"Mind your business."

"You are my business, remember? tss." Tinalikuran niya ako.

"Yah, where are you going?!" Huminto siya sa pag lalakad at humarap sa akin nakataas ang kilay.

"Mind your business." Tsaka siya umalis.

My mouth left hanging kaya huminga nalang ako ng malalim.

That wench!

Nandito parin ako sa music studio ng kompanya. Nag rerecord ako ng kanta at patapos narin kami. Hating gabi na kaya apat nalang kami dito sa studio.

"Were done. Thank you so much Ms. Aella, you sang very well." The producer said.

I stand up and smiled at him."Thank you also, Mr. Nam."

Paalis na ako ng music studio ng mag vibrate ang phone ko. Dala ko ang jacket ko habang tinitignan ang text habang nag lalakad papunta sa elevator.

Iniwan talaga ako ni Villa dito hah.

¯Keane

'Let's go home together. I'll fetch you."

Napangiti ako. He always say that' Let's go home together. 'It felt like we live together. But, it feels so good by the way.

Husband and wife. That's a dream. Sht you're over reacting again, Ae

Pag bukas ng elevator ay nakita ko siya na nakaharap sa phone niya at dahan dahang tumingin sa akin. Ngayon lang siguro niya napansin na bukas na ang elevator.

"Come here." He said putting his phone in his slocks pocket. His still on his suit and he looks so good with that while long sleeves while the blazer on his arm.

Nakatupi ang long sleeves niya hangganvmg elbow kaya natulala ako sa kagwapuhan niya ngayon.

" Ae? Let's go."

Naputol ang titig ko sa kanya dahil sa sinabi niya. Kulang nalang siguro hilain niya ako papasok sa elevator.

I pursed my lips and walk straight to him.

Sumarado ang elevator kaya nakaramdam ako ng awkward sa aming dalawa. Hindi parin pala ako nasanay.

"Villa and your driver got home."

Napatingin ako sa kanya. "They got home without me?" Hindi ko makapaniwalang tanong.

His Adam's apple move up and down and clench his jaw. "You have me."

I bit my lips to control myself not to smile. Tumango tango ako at iniwas ang tingin sa kanya.

"Yeah, I have you." Mahinang bulong ko.

Bumukas ang elevator at biglang hinawakan ni Keane ang kamay ko sabay hila papunta sa sasakyan niya.

May mga tao pa dito sa lobby kaya medyo nakakahiya.

Tumatakbo na ang sasakyan at ngayon ko lang din naramdaman ang gutom ko. Wala akong kain ngayong araw puro tubig lang ako kaya ngayon kumukulo na sikmura ko.

"I'm hungry." I stated without looking at him.

"Where do you want to eat?" Ang bilis ata ng respond niya. That's right Keane, take good care of me.

"Sa malapit na restaurant nalang."

Fice star hotel pa ang pinakamalapit kaya doon siya huminto.

Nakapasok kami sa hotel at umupo narin agad. May waitress na kumukuha ng order. Tinignan ko ang menu.

"Chicken salad for me." I smiled at the waitress. Nilista niya iyon pero nung tumingin ako kay Keane ay nakataas ang kilay niya.

"I thought your hungry.?"

I frowned. "I am."

"Don't just order salad. Damn, eat something nice."

"But, chicken salad is nice. right?" I looked at him and asked the waitress.

Agaran naman siyang tumango tango. Nag dadalawang isip pa.

"see? salad is nice."

Hindi siya sumagot, akala ko isang portion lang ang oorderin niya dahil sa dami.

"Saffron risotto with forest mushrooms, Chicken tagine makful, Tasmanian salmon fillet with Dutch carrot puree, British classic slow-cooked spaghetti bolognese.
Spring carbonara."

Tsaka siya tumingin sa akin.

Pinanlakihan ko siya ng mga mata. "Mauubos mo yan?"

He shrugged. "Hindi naman ako ang kakain ng lahat ng yan."

I blink. "Who?"

He smiled. "You."

I frowned. Hindi na ako nagsalita pa. Hindi ko yan mauubos lahat. At wala akong balak kainin lahat ng mga inorder niya.

"And for drinks?"

"Water." He added.

Lumakad na ang waitress bago nag paalam.

"You should eat well, Ae. Look at you you are so thin. Lagyan mo naman ng laman ang katawan mo."

"Why, My body's okay naman."

"It's not okay."

after a minute of silence and waiting for our order he looked at me with a smile. His eyes are beautiful when he smile.

"So, this is the feeling." He added.