His Sweet Lectures

Chapter 14: Gift

CARINA'S POV

I IMMEDIATELY run inside Riz house pagkatapos kong patayin ang tawag.

My heart beats rapidly, dahil sa mabilis kong pagtakbo at dahil na din kay Sir Luke.

I'm trying to breath normally and tame my heart.

"Anong nangyari sayo?"

Nanlaki naman ang mata ko nang makita ko si Joe at Riz na palabas sa kusina.

Di ako nakaimik at nakatitig lang ako sa kanila.

$hit Carina, bilisan mo umisip ng palusot.

"Akala ko di mo na matatapos kausapin si tita. Alam mo bang naubos na namin yung isang bowl ng popcorn." Sabi sakin ni Riz

I just smiled at them.

"Ang daya nyo! Tara na haha gusto ko na din manood." I hope my acting is not awkward tsaka di halatang scripted.

Umakyat na kami pataas at walang ibang tumatakbo sa isip ko kundi si Sir Luke at ang mga sinasabi nya sakin.

How can I forget him this way?

I'm being confused with my feelings, and now, I'm being confused with how he feels too.

I don't want to be assuming pero why is he treating me that way?

I never heard he said I like you or the likes.

Biglang tumili si Riz kaya napatingin ako sa pinapanood namin. Sa sobrang lipad ng utak ko diko alam na horror pala yung pinapanood namin.

AFTER namin magbreakfast ay umuwi na din kami ni Joe.

Halos wala din akong tulog kagabi hindi dahil sa nakakatakot yung pinapanood namin. I am much scared with my feelings now.

Sumabay na ko kay Joe dahil di na ako nagpasundo. Same way din naman kasi.

"Aattend ka ba nextweek sa event ng school?" Tanong ni Joe sakin.

"Uhm maybe sa sports, no, pero sa pageant night tsaka sa last day, pupunta ako." Sabi ko kay Joe.

"Ah. Di ka manonood ng laro ni Vince?"

Oh yeah I forgot about it.

"Uhm pagininvite ako syempre manonood ako." Yun na lang Sabi ko kay Joe.

Tumango naman sya sakin

"Ay Joe, di ako masasamahan ni Riz magpalinis ng nails. Masasamahan mo ko?" Tanong ko kay Joe with matching beautiful eyes.

She smiled at me naman.

"I can't go e. We have a dinner, alam mo naman, Sunday is family day."

"Ay oo nga pala."

Sabi ko kay Joe.

I guess I will go alone.

NAKADATING na ko sa bahay at wala doon si mom and dad.

This past months napansin ko na sobrang busy na nilang dalawa. Halos di ko na sila  nakikita at nakakasabay kumain.

Tuwing weekends, minsan lang sila dito sa bahay. Di din namin sila nakakasabay magdinner dahil sobrang late na nila umuwi.

Agad naman akong pumasok sa kwarto ni Sam. Alam ko na nalulungkot sya dahil halos wala syang nakikita dito sa loob ng bahay.

Pagbukas ko pa lang ng pinto ay tumaas agad ang tingin nya.

"Ate!!" Sigaw ni Sam at yumakap sakin.

"How's our Sam?" Tanong ko sa kanya.

"I'm feeling stronger ate." Sabi sakin ni Sam.