Unwritten Love Song

Chapter 2

Chapter 2 :

“WHAT?!”

Did I just hear my grandmother say it right?

Did she just say na ang condition na hinihingi niya bago niya ako payagang pumunta sa Cali is I’d have to stay sa bahay ng dad ko habang nandun ako?!

Or humihina na talaga ang pandinig ko?

*Fingers crossed* Sana nga mali lang pagkakarinig ko…sana nga…

“Did you just say stay with my father? Or was it just me?”

Tinignan ni Mamu si Papu. Nag-share silang dalawa ng isang conversation just using their eyes.

“Laureen, honey, you heard it right.” Yun na yung sinabi ni mamu pagkatingin niya ulit sa akin.

WAHHH?!

“MAMU!” I ain’t a whiny girl pero iba na ‘to!

“Reen, it’s either you’ll agree or you’ll stay here. Yun lang ang way para payagan kitang umattend dyan sa workshop na ‘yan…”

Ramdam ko yung pag-squeeze ni Kev sa bewang ko in a comforting way. I’m glad he’s here for support.

“Mamu, alam nyo naman ang relationship ko kay dad. Diba? Diba? So why make me stay there with him?” (T^T) I was desperate now…

Nag-sigh si mamu, “Laureen Allison, your father is the only one I can trust to look after you while you’re miles away from us…That way we can also keep an eye on you. Ganun lang mapapanatag ang loob namin..”

Tch.

Look after me? HAHA! Natawa naman ako dun, hindi yung tawa na dahil sa tuwa pero yung tawang bitter. Di mo pa rin maiaalis sa akin yun nuh…

“Yeah, right. Kaya nya nga ako iniwan eh kasi ayaw nya ng responsibility…especially kasi I look too much like my mother.” I mimicked my father’s very own words. Tumatak talaga yun hindi lang sa utak ko pati sa puso ko. Hindi maalis alis kahit na anong gawing bura.

Nakita kong nag-flinch si Mamu and suddenly, I was guilty.

Oh goodness! I didn’t mean to talk back to them…

“Sorry, Mamu.”

Nung tumingin ako diretso sa mga mata ng grandparents ko, I saw it. The sympathy.

And I hated it.

*inhale Exhale*

Ano ka ba Laureen! Diba nakamove-on ka na?! WATTAYUDOING?! Past is past diba? You don’t feel anything for your father na, no love but no hate. Just nothing. Right? So anong problema kung mag-stay ka sa bahay niya for a month and a half? Para lang rin namang nag-stay ka lang sa bahay ng isang classmate na hindi mo masyadong close eh para gumawa ng thesis. Yun lang yun. Diba diba?

(._.) Baliw na ata ako…kinakusap ko na ang sarili ko!

Yung author kasi kung ano ano pinagsususulat eh. Palibhasa siya yung baliw eh…

(Miss Author: Ays ganun? Dinamay mo pa ako?)

*Rolls eyes* Tch. Magsulat ka na lang dyan, wag ka nang umepal…

(Miss Author: Tch. Ikaw nga ang epal dyan eh. Di naman kita inaano dinadamay mo pa ako. PMS-ing ka ba?)

Di nuh! Kakatapos ko lang kaya!

*Croo croo*

Awkward…

HAIST! Back to the story na nga.