İlknur'dan
Merhaba ben İlknur ama kankalarım bana "İko" derler. 17 yaşında lise son sınıf öğrencisiyim. Psikolojim biraz normal değil hatta hiç değil ama yine de hayattayım. Neyse o gün edebiyat öğretmenimiz Ahmet Hoca bir garip davranıyordu. Tamam her okulda biraz anormal davranan hoca olur ama bizimkinin hali başkaydı. Yakın zamanda kızı Rüya ölmüş bunun üzerine psikolojisi bozulup çoğu kez intihar girişiminde bulunan eşiyle ilişkileri yürümeyince boşanmışlardı. Yani hoca yalnızdı.
Derste bir garip davranıyordu yoklamayı alırken isimlerimizi okuduğunda bize dip dip bakıyordu.( Bize derken Meyo, Mevo ve ben) Kızının kankalarıydık yani bişey olduğu zaman yani kızıyla ilgili bir durum olduğunda filan hep gelip bize sorardı hatta Rüya öldüğünde bize sınavlarından doğru yapıp yüksek not vermesi gerektiği yerlerde sınıfta kalmamızı sağlıcak notlar veriyordu. Bizi dikizlediği zamanlar deseniz aynı psikopatla uğraşıyormuş gibi hissediyorduk kendimizi. Tabi biz bu olanları çoğu zaman önemsememiş psikolojik dönemlerden geçiyor diyip geçiştirmiştik. Taa ki o güne kadar.
Meryem'den
Ahmet Hoca çok iyi biriydi yani bize ve diğer öğrencilere karşı çok şefkatli yardımsever ve ilgiliydi. Bir derdimiz olduğunda sorar nedenini öğrenip çözüm yolları arıyordu hatta bazen de bizi bir arkadaş bir sırdaş gibi dinlerdi. Bize bir baba şefkatiyle yaklaşıyordu. Ama kızı öldükten sonra her şey değişti adeta tepetaklak oldu. Geçen güne kadar her şey normalmiş gibiydi bizim için ama sonra...
Merve'den
Geçen gün okulda Ahmet hocanın dersinden çıktıktan sonra kütüphaneye gidip kitap alalım dedik.-Allah'ım demez olaydık- Raflardaki kitaplara göz gezdirirken birden 'Bir Efsane' adlı kitabın adı ilgimi çektiği için kitabı raftan çıkartıcaktım. Kitabı çektiğim sırada Ahmet Hoca'nın bana bakan o korku dolu gözleriyle karşılaştım. Yanlış gördüğümüzü sandık geçiştirdik. Koltuklara oturup kitabı incelediğimiz sırada hocanın iğneleyici bakışlarıyla göz göze gelen Meryem bize dönüp" Bu hoca bizi mı dikizliyo?" Dediğinde gözü takılmıştır dedik. Biz de ne çok bahane bulmuşuz hocayı kötülememek için. Neyse hâlâ baktığını fark edince bizde mı bişey var diyip gidip hocaya sorduk. Ahmet Hoca" Bişey yok kızlar sadece elinizdeki kitap dikkatimi çekti dediğimde birbirimize dönüp baktık. Hoca devam edip" Dikkat edin de korkmayın dediğinde bizimle dalga geçtiğini düşündük. Adı üstünde 'efsane' hem biz korku sever kişilikleri olan arkadaşlar olarak önemsemedik. Ama bu kitap hayatımızı âdeta şebeğe çevirdi...
