sokak şiiri

bir tek kokun kaldı bende

Başladığımız da verdiğin sözleri unuttun,

Bana seni bırakmıycağım prenses dediklerini,

Gözlerimin içindeki özlemi,

Bana dediğin hayalleri unuttun.

Hani beni de unutmuşsun ya...

Ben unutamadım be hiçbirşeyi

Bana bakan o gözleri,

Elimi tuttuğundaki elimin avcunda kayboluşunu,

Söylediğin her kelimenin dudaklarından dökülüşünü,

Bana o güven veren kokunu,

Unutamadım be,

Sen unuttum dedin ya

İşte bende unutuyorum,

Her gün bir parça kopuyor içimden

Bir anımız göz yaşlarımla beraber akıp gidiyor

Bende öğrendim biliyomusun?

Artik sahiplenmemeyi

Ama daha fazla olmuyor sevgili,

Senle beraber bende unutuyorum geçmişimi

Sanki günden güne ölüyorum

Gittikçe kayboluyorum geçmişimde sevgili,

Ama bir koku doluyor burnuma tamda hayattan vazgeçtiğim anda

Öyle bi bağlıyor ki beni hayata güven kokuyor içimi yaka yaka

Çiğerlerime çekiyorum

Ben tutunuyorum hayata bir tek senin kokunla