Korku insandan zaman çalan tek duygudur.
Pişmanlığı endişesi aslında belkide ömür çalan tek duygu.
Korku herşeyde vardır.
Ben korkmam diyen bir insan en korkağıdır.
Korkyğunu belli etmekten endişelenir.
Korkuyorum diyen biri yenilgiyi kabul etmiştir.
Savaşmaz savaşıcak güce korku ağır basar.
İnsan korkar yaşamaktan,aşık olmaktan,kaybetmekten, ölmekten,insan korkar kendini güçsuz hissetmekten.
Korku beraberinde getirir herşeyi kötüsüyle iyisiyle.
Düşünceler,hisler herşey.
Birinin kolalarında uyusa sarılsa bile korkar.
Güvendedir ama kaybetmekten korkar.
Korku bütün vücudunu ele geçirirse ne olur peki?
Korku arttıkça sol tarafın hızlanır,nefeslerin küçük ama fazla olmaya başlar,gözlerin yanmaya ve ortalık buğulanmaya başlar,saatlerce ağlarsın sonra hıçkırıklar duyulur.
Ve kendini bi uçurumdan aşşağı bakarken görürsün.
Korku kendini çağresizliğe çevirir ve son nefes soğuk zemin sicak bir sıvı gözlerini kapatıp korkuyu yok edersin.
Korku
Yönetmeye başlar.
Hastalığa,
Acıya,
Hıçkırığa,
Kaybetmişliğe,
Hissizliğe,
Yirmişliğe,
Soğuk ve sıcağa dönüşür.
Ve kaybolup gider bir ruhla birlikte.
Korkuyormusun kork ama kendini bilerek kaybetmeden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sokak şiiri
Poetry#içindeki denize değil yanindaki deftere yaz kelimelerini belki bir gün okuyan olur#
