Gidince sen ağlardı halime gökyüzü
Derdi derdin nedir ne bu hüzün
Yalnız mı kaldın ortasında güzün
O olmazsa gülmez mi yüzün
Gidince sen solardı çiçekler
Gri olur karartırdı içimi gökkuşağı
Kuşlarsa bürünüp sessizliğe ötmezler
Kalmaz anlamı masadaki rakının
Gidince sen kalırım başbaşa yalnızlığımla
Konuşurum yanıma sinmiş bir kediyle
Kalmaz kimse dağılır herkes her yana
Bardak tokuştururum kaderimle
Gidince sen kalır kokun her yerde
Sen kokar tüm İstanbul
Oturur seni içime çekerim Beşiktaş sahilinde
Otururuz bankta ben ve yokluğun
Gidince sen ölür bir adam
Kaybolur birden ortalıktan
Günlerce bekler seni
Ruhun bir parçasın onun sanki
Gidince sen terk edilir bu semt
Anlamı kalmaz bu ışıkların ve yalnızlığın
Sen olmadıktan sonra neylesin bu kent
Gidince sen büyür burdaki gözyaşları
