Faili Meçhul

DÖNÜŞ...

Yürümeye başladık. Beni evime bırakıyordu. Sarıldım ona cok içtendi. Ve sonra boynundan opmek istedim bir an. Ve bunu dile getirdim ne kadar sacma gözükse de. Boynuna küçük bi öpücük kondurdum... Düşüyor olmamda cabasi son anda belimden tuttu. Boyle uzun uzun bakıştık. Sonra dudagimin köşesine bi buse kondurdu. Tepki veremeden ben coktan gitmişti. Sonra uzun bir süre konustuk görüştük gün geldi yine ayrılık vakti gelmişti. Ve yine kendi aramıza mesafe girmeliydi. Elvedamı yüzüme istiyordum. Son kez buluştuk. Oturduk normaldi hersey sanki herşeyin sonu değilmiş gibi. Göz göze bakıp ufak kahkahaların sahibiydik biz. Yanyana sahip olduğumuz bizlere verdiğimiz son dakikalardi belkide. Omuzuna yaslandım. Göz yaşlarımı sildi. Uzun bir süre hıçkırıklarımı dinledi. Sarıldı bana. Geri cekildikten sonra omuzuma yaslanan o oldu. Saçlarıyla oynadım. Oysaki nefret eder. Gözlerinin icine baktım. Uzun bir sure birbirimizin nefesiyle yaşadık. Dudaklarımız arasındaki mesafe yok denecek kadar azdı. Kalbim heyecandan yerinden çıkacaktı. Bunun yanlış olduğunu biliyordum bunu kendime açıkladım. Sevmemeliydim. Ve iste o an ilkkez birbirimizi hissettik. Öpücük ilkkez böyle ask dolu gelmişti. Ilkkez hersey tam yerli yerindeydi sanki tam olmam gereken yerdeydim. Ilkkez. Kalktık daha sonra. Gitmesen olmaz mı sorumun yanitiydi son dakikalar bunun kanıtıydı. Ve dediki belkide yanlış zamanda dogru insansın..