"Rinig ko bumalik ka ulet sa therapy mo chaeng okay ka lang ba?"Nag aalalang sambit ni nayeon kay Chaeyoung alam nya kung gaano kahirap ang pinag daanan neto at gusto nya makatulong kahit kunti parang kapatid na den ang turing nya dito.
"Don't worry unnie I'm doing good the best kaya na therapist si Jeongyeon unnie"Chaeyoung said with a smile plastered on her face,ayaw nyang mag alala masyado sakanya si Nayeon dahil ayaw nyang abalahin pa eto.
"Mabuti naman kung ganon if ever na kailangan mo ng tulong ko wag na wag kang mag alinlangan na sabihan ako,at lagi mong tatandaan wala kang kasalanan hindi mo kasalanan yun"sabi neto at nilagay ang kanyang kamay sa balikat ni chaeyoung.
Alam nyang wala syang kasalanan pero hindi nya maiwasang maisip na kasalanan nya,madaming 'kung sana lang' sa isip nya na gusto nyang masagot na.
"Salamat unnie andyan ka palagi para saken,kung hindi dahil sayo siguro matagal nakong patay"napatawang sabi ni Chaeyoung,agad syang nakatanggap ng palo sa balikat.
"Wag na wag mong sabihin yan lumalaban ka den,tska wag mo na ulitin yun andito kame lagi para sayo ng Jeongyeon"Sabi nya at niyakap eto binalik naman eto ni Chaeyoung kase kailangan nya talaga ng yakap.
Nag ring ang selpon ni Nayeon kaya napatigil ang pagyayakapan nila.
"Teka lang chaeng ah tumatawag yung customer ko sa flower shop"Tumango si Chaeyoung at sinagot na ni Nayeon yung tawag.
Mayamaya pagkatapos ng tawag ay sinabi ni Nayeon na kailangan nya na pumunta sa shop nya,si Chaeyoung naman ay umuwi na. Kahit papano naging masaya sya kanina pero habang nag lalakad sya pauwi sa kanyang bahay ay hindi nya maiwasang mahimlay. Yung feeling na ang empty empty nya yung palagi nyang nararamdaman.
Mga ilang oras ang dumaan at nakauwi na sya. Pansin nyang merong nabago sa bahay niya. Humiga sya sa couch dahil sa pagod ng napansin nyang may biglang dumaan kaya bumangon sya agad para icheck ang paligid pero wala syang nakita.
"Baka guniguni ko lang yun"sabi nya at bumalik na sa couch para mahiga.
Pinikit nya ang kanyang mata pero natigilan sya ng marinig nyang may nahulog sa kusina. Pumunta sya agad sa kusina upang makita ang basag na baso at isang magandang babae. Imbis na matakot ay namangha sya sa kagandahan neto. Para syang isang dyosa.
"Okay ka lang ba? Nasugatan kaba?"imbis na tanongin nya kung ano ang ginagawa neto sa loob ng bahay nya.
Nanlaki ang mata ng babae ng biglang syang hawakan sa pesnge.
"O-okay lang ako"sabi neto habang namumula.
"Teka lang at lilinisin ko to bago tayo mag usap,dun kana muna sa sala"sabi ni Chaeyoung sinunod naman nya ang sinabi neto at umupo dun sa couch.
Mayamaya pa ay nasa couch na den si Chaeyoung.
"So uhmmm anong ginagawa mo sa bahay ko?"tanong ni Chaeyoung.
"Sa totoo lang matagal nako dito"sabi ng babae.
"ha anong ibig mong sabihin?"
"Matagal na akong andito sa bahay mo Chaengie nagulat ako kanina nung nahulog ko yung baso,lalo nat dumating ka at nakita moko matagal ko ng pangarap mapansin moko"nakangiting sabi neto.
Natulala ulet si Chaeyoung alam nyang dapat matakot sya pero pano sya matatakot kung ang multong nasa harap nya ay parang anghel.
"Anong pangalan mo?"tanong nya.
"Mina, Mina Sharon Chavez"nakangiting sabi neto.
Mina.
Mina.
Mina.
Mina.
Mina.
Mina.
Mina.
Mina.Isang pamilyar na pangalan para kay Chaeyoung pero hindi nya matandaan.
"alam mo na pangalan ko pero gusto kong magpakilala ng pormal,Chaeyoung Ferrer"sabi neto at inabot ang kanyang kamay na agad naman tinanggap ni Mina.
Hindi maintindihan ni chaeyoung ang kanyang nararamdaman para sakanya emportante si mina at kailangan nya eto.
YOU ARE READING
Ghost Love |Taglish| •°Michaeng FF°•
FanficChaeyoung was still having nightmares about the day that someone close to her died in front of her.She can't remember the face of the person because it's been so long.The guilt is eating her again and she don't know what to do anymore.