Δύο ξένοι 1.

Η ωρα της αλήθειας

Pov  εμμας

Βγαίνουμε έξω από το κλαμπ και περιμένω  γτ ο Νίκος  βγάζει τα τσιγάρα  του και βάζει ένα στο στόμα του

Έπειτα  το ανάβει  με τον αναπτήρα και αρχίζει  να ρουφάει το τσιγάρα  του

Έρχεται και περνάει το χέρι του πάνω από τους ώμους μου και ξεκινάει και περπατάει 

Ε: που θα πάμε?

Ν: για αρχή πάμε σε ένα περίπτερο  να πάρουμε μπύρες  και μετά θα αποφασίσουμε  που θα πάμε,  εντάξει μικρή?

Ε: εντάξει ( λέω και περπατάω προς την κατεύθυνση που θέλει αυτός,  έπειτα βρίσκουμε  ένα περίπτερο και πήγε Αυτός και αγόρασε  6 μπύρες  ,της πήρε σε ένα σακουλάκι  και ήρθε προς τα εμένα )

Ν: λοιπόν που θα πάμε

Ε: δεν ξέρω ( λέω και ξεφυσαω)

Ν: θέλεις να πάμε σε καμία παραλία

Ε: μπα όχι κάνει κρύο 

Ν: δίκιο έχεις, θέλεις να πάμε στο στούντιο  που είναι και τα παιδια

Ε: ντρέπομαι,  και δεύτερον  δεν έχω όρεξη  για τραγούδια και χώρους  συγγνώμη

Ν: τι συγγνώμη πας καλά εγώ πρέπει  να σου ζητήσω συγγνώμη που αντι να σε πάω σε ένα ήρεμο  μέρος  λέω να σε πάω στο στούντιο  ( λέει και με κάνει να χαμογελάσω που προσπαθεί να με πάει κάπου να νιώσω καλύτερα)

Ε: ( κοιτάει το χαμόγελο μου και χαμογελάει και αυτός) σε ευχαριστώ

Ν: τίποτα μικρή,  λοιπόν θες να πάμε σπίτι σου  να αράξουμε

Ε: (ωχ) εμ δεν γίνεται  σπίτι μου τώρα θα είναι εκεί η Ματίνα

Ν: ε ωραια

Ε:δεν θα είναι μόνη της

Ν: με ποιον θα είναι? (με ρωτάει μπερδεμένος )

Ε: εμ ( σκέψου κάτι ρε βλαμμένη) θα ερθει μια κοπέλα  η Τζούλια  αυτή είναι φίλη της Ματίνα και θα κοιμηθεί  εκεί κατάλαβες  ( λέω και κοιτάω αλλου )

Ν: κατάλαβα  αστο καλύτερα  που να Παμε εμεις εκεί

Ε: ναι

Ν: θες να πάμε σπίτι μου? ( ρωτάει και ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο του , γτ χαμογελάει?)