ჯონგუკის პატარა მოჩი(რედაქტირების პროცესში)

6.(smut)

Jimin's pov:

–გთხოვ,ცოტახნით გაჩერდი, მაცადე ცოტახანი ასე ვიყო.–ამბობს ჯიმინი და მის მკლავებში იწყებს ტირილს.

–მითხარი, ვინ გაწყენინა, ახლავე წავალ და სიფათს გავუხევ.–ეუბნება ჯონგუკი და მის სახეს ხელებში იქცევს.

– ისეთი არაფერია, მართლა, უბრალოდ შენთან წამიყვანე, კარგი?–ამბობს ჯიმინი ახლა უკვე ცოტა დამშვიდებული და ცრემლებს იმშრალებს.

–კარგი, პატარავ–ეთანხმება ჯონგუკი.

მოტოზე შემოუჯდა ჯიმინი მას და ზურგზე მიეხუტა, თუმცა ვერ ბედავდა ხელების შემოხვევას მისთვის.ალბათ ასეთ სიტუაციაში პირველად აღმოჩნდა და შერცხვა ამის.

რა თქმა უნდა, ჯონგუკი ამას მიუხვდა.მისი ხელები თავის ხელებში მოიქცია და მუცელზე დააწყობინა, ხოლო თავად ხელები შემოხვია ჯიმინის ხელებს და ისე მაგრად ჩასჭიდა,რომ ვერ გააშვებინებდი.

–ხელები არ გამიშვა, თორემ შეიძლება გადავარდე.–თბილი ხმით ეუბნება ჯონგუკი.

–კარგი.–თქვა და თავი ჯონგუკის მხარზე დადო და ჩაეძინა.

Jungkook's pov:

ისე საყვარლად ეძინა ჩემს მხარზე, რომ არ მინდოდა გაღვიძებით დამეფრთხო ის.ამიტომ როგორც კი დანიშნულების ადგილას მივედით, ჩემს სახლში, ხელში ავიყვანე და ასე წავედი ჩემი ოთახისკენ.კოალასავით მეკრობოდა სხეულზე და მინდოდა რომ ახლა კარგად ჩამეკოცნა  მისი მძინარე სახე.

გამოვუცვალე, ჩემი სპორტულები ჩავაცვი და საწოლში ჩავაწვინე და როცა მეც ამ პროცესს მოვრჩი, გვერდით მივუწექი.ვერ ვიძინებდი, მარტო მის სახეს შევცქეროდი და ამით ვტკბებოდი.ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და ჩუმად ვუჩურჩულე ჯიმინს.

–ჯიმინ, გძინავს?–ჯონგუკი მის ყურთან ჩურჩულებს.

–ჰმმ...–ჯიმინი მხოლოდ ამას ამბობს, ბრუნდება და თავს მის დაკუნთულ მკერდზე დებს.