Doktor: İnsanlar bazen dünyadan kaybolur ama hep izler bırakırlar.Tam açıklayamadığımız küçük şeyler.Fotoğraflarda yüzler, bagaj, yarısı yenmiş yemekler... Yüzükler. Hiçbir şey tamamen unutulmaz.Eğer bir şey "hatırlanırsa, geri dönebilir."
-Doktorun bu söylediklerine tam tersten bakabiliriz aslında: "İsmini hatırlayan son kişi öldüğünde hiç doğmamış olacaksın." Bu cümle bana yapmak istediğim ama yapamadığım şeyleri yapmak için aradığım gücü verir. Tamam yeterli gelmez çoğu zaman buna karşın en azından cümleyi okuduktan sonraki birkaç saniye dünyayı kurtarabilirmiş gibi hissederim. Sürekli evreni kurtaran bir varlıktan benzerini duyunca da ister istemez insanın diziyi durdurup biraz düşünüp devam edesi gelmiyor mu, insan yalnızca anı düşünerek yaptığı eylemleri sorgulamaya başlamıyor mu?
Size bir sorum var: Bu iki yakın anlama gelen sözden hangisi daha çok etkiledi sizi? Sizinle ilk paylaştığımı doktorun söylediğini göz önüne almazsınız sevinirim, cevabın belli olduğu bir soru ne üstünde düşündürtür ne de bir sorudur...
