Sessiz Haykırış [Askıda]

Tanıtım

Alttaki notu okumadan geçmeyin:)

‘’Sevgili Günlük,

Bugün de sabah uykumdan vazgeçerek müptelası olduğum yer olan evimin biraz uzağındaki çiçek bahçesine gittim. Uzun bir süre gezdim orada. Tabiri caizse ayaklarıma kara sular inene dek rengarenk çiçeklerin arasında yürüdüm. Kiraz çiçeklerinin olduğu yerde durdum. Kiraz çiçekleri, -gerçek adıyla sakura- bana beni hatırlatırdı. Japon kültüründe oldukça değerli olan bu çiçekler en güzel oldukları vakit dökülürdü çünkü. Bende her sene açan ve en güzel zamanlarında solan sakuralar gibi kimsenin haberi olmadan defalarca kere ölmüş fakat yaralarımı birer birer sararak, kendime merhem olup iyileşerek her seferinde yeniden doğmuştum. Daha ufacık bir bebekken geçirdiğim şok sonucu konuşma yeteneğimi kaybetmiş, bunca yıldır insanlarla ‘’işaret dili’’ kullanarak iletişime geçmiştim. Bu yüzden karanlığı severdim. Karanlık olduğunda kimse göremezdi ellerimi, bende kendi benliğimle baş başa kalıp kafamın içindeki çığlık atan binlerce sesi dinleme fırsatı bulabilirdim. Kafamdaki çığlıkların aksine benim haykırışlarım sessizdi. Sessiz ve içten. ‘’

Merhaba arkadaşlar! Hikayemin tanıtım bölümünü yayınlamış bulunmaktayım. Bölümlerin gelme sıklığı tamamen size ve oy/yorumlarınıza bağlı. O yüzden olumlu veya olumsuz eleştirilerinizi eksik etmeyin. Kısa olmasının sebebi sadece tanıtım olması. Eğer sevdiyseniz beklemede kalın ve oy vermeyi unutmayın. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere! (Kapak tasarımı için Zeynep Maden'e çok teşekkürler. Onun hikayesi olan Siyah Kalplere Karşı Mavi'yi okumanızı öneririm, kesinlikle müthiş bir hikaye.) Sevgilerle.. 

-queenofthefrozen