Mira
Sabah olmuştu başımın ağrısıyla gözlerimi açtım okula gitmemize daha bir saat vardı banyoya girdim kısa bir duş alıp işlerimi halletikten sonra çıktım annemin kahvaltı hazırladığını burnuma gelen kokulardan anlayabiliyordum aynanın karşısına geçip mükemmel gülüşümü yüzüme sabitledim hızlı adımlarla aşağıya indim
- Günaydınn
- Günaydın
O adam gitmemişti buradaydı
- sen niye gitmedin
- mira bir süre yanımızda kalıcak abin tedaviyle ilgili yardımcı olucak
- kendi evinde tedavi olamıyor mu burası sağlık ocağı mı
- mira lütfen
- tamam anne bir şey demedim bugün yiyesim yok zaten ben erken çıkıyorum yürücem biraz Nazlı gelir söylersin
- atıştırsaydın bi
- yok yok hadi ben kaçtım
O adamı görünce iştahım gitmişti affetmek bu kadar zor muydu öyleydi. Yavaş adımlarla ilerliyordum arkamdan arabanın geldiğini farkediyordum benim adımlarıma göre ilerliyordu.
- eeee ama yeter artık
Arkamı döndüm ve arabada kimin olduğunu tanımam uzun sürmedi farkettiğimi anlayınca camı indirdi
- aras beni takip etmeye mi başladın
- yoo yolumdan gidiyorum
-bu kadar yavaş şekilde mi hiç sanmıyorum
- yanım boş kalmış doldurucak biri lazımdı
- neydi hah irem tabi o doldurur boşa zaman kaybetme burda
- mira hadi okula daha çok var konuşmamız lazım
- sen salak falan mı sanıyorsun beni yürü git ya
Hızlı adımlarla yürümeye başladım arabadan inip arkamdan koşup kolumu tuttu.
- lütfen
- aras senin dengesizliğinden ve umursamazlığından bıktım çevremdeki saçma sapan olaylardan ağır geliyor artık bunlar kaldıramıyorum yıprandım
- beraber üstesinden gelebiliriz hepsinin konuşalım çözelim
- çok kolay sanıyorsun tam yakınlaşıyoruz senden nefret etmem için sürekli bir şey buluyorsun
- özür dilerim evet hatalıyım ama yeni başlangıçlar yapabiliriz
- bana tekrardan umut veriyorsun canımı daha çok yakarsa
- izin vermem şimdi konuşabilir miyiz
- kafam çok karışık yalnız kalmaya ihtiyacım var belki sonra
- daha fazla ısrar etmeye gerek yok konuşmaya hazır hissettiğin zaman beni ara
- tamam
- okula bıraksaydım en azından
- yürümek istiyorum
- peki
Onu geride bırakıp ilerlemeye başladım beynimin içindeki yoğunluğu çözmeliydim.
Nazlı
Mira benden önce çıkmıştı annem yürümek istediğini söylemişti kötü bir şey olsa hep böyle yapardı insanlardan uzaklaşır kerem amca gitmemişti ona öfkem vardı birazda olsa ama iyi birine benziyordu masada oturmuş kahvaltı yapıyorduk
