İmkansız Aşk

Bölüm 1-

Nevra Soykan;

Okulumuz ve geleceğimiz için 6 arkadaş İstanbul'a taşınıyorduk, oradaki evimiz ve okulumuz ayarlanmıştı bile, eşyalarımız yerleştirilmiş, bize sadece uçağa binmek kalıyordu.

"Bak kızım her durumda beni ara ben hemen gelirim tamam mı bir tanem?" babamın uyarısını başımla onayladım,

"Annecim çok dikkat et tamam mı, işlerimiz olmasa bizde gelirdik ama biliyorsun" gülümseyip anneme sarıldım.

"Hey millet sakin olun sizi her gün arayacağım ve her durumda haberdar edeceğim, okulumu aksatmayacağım ve yememe dikkat edeceğim" annemle babam gülümseyip bana yeniden sarıldılar.

"Hey kıskanıyorum ama" abimin sesiyle arkama döndüm, geleceğini bilmiyordum, yurt dışında çalışıyordu ve gelmesi imkansızdı,

"Küçük fare sarılmayacaksın sanırım" kendime gelip koşarak abimin kucağına atladım, iki tur döndürüp durdu başımın üstünü öpüp daha sıkı sarıldı,

"Her durumda beni aramayı unutma olur mu biliyorsun yanında olamasam da bir uçak mesafedeyim" gülümseyip göz kırptı,

"Kızım Gece'ler gelmiş uçağında kalkmasına az kaldı geç kalmayın hadi" annemi başımla onayladım, tekrardan herkese sarılıp, çantamı koluma takıp kızların yanına gittim,

"Ya kızım nerde kaldın Allah aşkına öldük burada" sırıtıp Hira'nın omzuna vurdum,

"Gençlik heyecanlı mısınız bakalım" herkes babamı onaylayan mırıltılar çıkarıp arabaya bindi, bizi abim bırakacaktı havalimanına,

"Bakın sevgili falan yok tamam mı," abim bize uyarılar yapıyordu,

"Ya Bera abi ne demek yok gideceğimiz okulda taş gibi erkekler var ben araştırdım" Esra  sırıtarak bana baktı, gitmeden önce tüm okulu araştırmıştık,

"Bide araştırmış, Esra bak kızların aklına girme sende uslu dur canım, açık giyinmek yok, parti ve alkol yok, erken yatın dinç kalkın, sınavlarınıza iyi çalışın, hepinizin hedefi var, ve bu hedefleri tutturmanız için çalışmanız gerek fıstıklar" önce yanındaki bana sonra dikiz aynasından kızlara gülümseyip yola döndü, havalimanına gelir gelmez arabadan indik abimde bizimle gelecekti İstanbul'a sonuçta daha 18 olmamıştık, herkes koltuklarda yerini aldı ben Melisayla oturuyordum, Gece Hira'yla, Esra da Adayla oturuyordu, abimde bizim önümüzde bir kadınla oturuyordu, etrafı incelerken bir anda uyku çöktü ve kendimi Melisanın omzuna bıraktım.

Emir Sayar;

Mert okula yeni kızların geleceğini söylediğinde şaşırmıştım, okul babamındı ve her olaydan yada gelen öğrencilerden ilk benim haberim olurdu, bu olaya sinirlenmiştim ama bunun hesabını sonra alacaktım, 

"Abi ben kursa gidiyorum ama annemin işi varmış beni sen bırakır mısın?" ecrinin sesiyle gülümsedim, kollarımı açtım oda koşarak kollarımın arasına girdi, saçlarımı öpüp kokladım,

"Emrinize amadeyim prenses" kıkırdayıp yanağımı öptü, elimi tuttu, beraber arabaya bindik, güzelce sınıfına götürüp sırasına oturttum, başını öpüp arabama bindim, yarın okul açılıyordu ve ben nedensizce yeni gelen öğrencileri merak ediyordum, çalan telefon sesiyle kulaklığımı takıp aramayı yanıtladım,

"Emir nerelerdesin ya" Mert'in bağırışıyla yüzümü buruşturdum,

"Bağırma piç arabadayım ecrini okula bıraktım"

"Anladım, neyse hadi gel Berkelerdeyiz pes atarız" onaylayan mırıltılar çıkarıp telefonu kapadım ve yolumu Berkelerin evine çevirdim.

Esra Yalçın;