Ucu görünmez bir karanlıktayım
Elde fersiz kandil uzaklardayım
Kırık, buruk, kimsesiz ve çaresiz
Üşüyorum ardıma bakmaktayım
Haykırışlarım bin döver geceyi
Dilim tutuldu dökemez heceyi
Sessiz, donuk, belirsiz ve biçimsiz
Unuttu gözlerim o pencereyi
Gönlümde kor yanan ateş üşüdü
Dalımdan yeşil yapraklar döküldü
Garip, yalnız, fikirsiz ve etkisiz
Bahçeme ektiğim güller söküldü
