Avlu (AzDen)

10.Bölüm

Azradan

   Öğlen olduğu için herkes avludaydı,
ben melis ile bir şey konuşacağım için onun odasına doğru yürüyordum.

   Melisin odasının önüne geldim ve kapıyı açtım ,masasında oturmuş belgeleri imzalıyordu.

''Melis ben sana bir şey sorucaktım''
Kafasını kaldırıp bana baktı.

''Tabi azra, geç otur lütfen'' dedi ben oturduktan sonra elindeki işi bırakıp bana baktı.

''Evet seni dinliyorum''

''Deniz bu aralar çok sakin,hiç bir şekilde kızmıyor acaba ruhsal bir problemi olabilir mi?''

''Son 1 aydır olan durumu gayet normal azra sonuçta ağır ilaçlar veriyoruz''

''Ne ilacı ''

''Şimdi anladım sen bilmiyorsun''

''Neyi bilmiyorum''noluyor yine aq.

''Hani sen dışarı çıkmıştın ya, o gün deniz sinir krizi geçirdi ve bizde ona ağır bir sakinleştirici yaptık zaten dün ilaçları vermeyi kestik yakında normale döner''

''Ben onu ilaç alırken görmedim''

''Her gün yemeklerine katıyoruz''

''Ama neden yani sonuçta sadece bir sinir krizi geçirmiş''

''Kudreti öldürmeye çalışarak bir kriz geçirdi.Bende kendine bir zarar vermesin diye 1 aylık bir sakinleştirici verdiler zaten dedim ya dün ilacı vermeyi kestik döner normale''

''Şey o zaman benim hakkımda iki yeni şey öğrendi o zaman bana kızmıştı yani''

''Bunu bilemeyiz azra bu onun duygularıyla alakalı''

''Tamam teşekkürler,ben gideyim''dedim ve kapıdan çıktım.

   Ne yani bebeğimi istemiyor muydu?
Bloğa döndüğümde denizin odasına girdim.

''Deniz iyimisin''dedim yatağında oturmuş yere bakıyordu.Yüzüme bakmadan.

''ÇIK DISARI''diye bağırdı

''Deniz bağır çağır ama bana böyle yapma,beni kendinden uzaklaştırma'' birden ayağa kalktı.Hızla yanıma gelip kollarımı tuttu.

''Neden şu ana kadar sakindim bilmiyorum, sanki bir sey beni engelliyordu.Bu yaptığın iğrenç.''

''Ama sen demiştin ki-''

''Sus, o içkiyi içmesen ne olurdu''beni sarsmıştı.Sanırım hamile olduğumu unuttu.

''De-deniz ben ö-özür dilerim''

''Çık dışarı'' başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.

Denizden

   Ona kızgındım ,neden şuana kadar sakindim ki aslında ona hep kızmak istiyordum ,ama birşey beni sakinleştiriyordu.

   Sadece öfkeliydim, hala ona aşığım.
Tamam söylediklerim gerçekti hamile kalmasını istedim ama sinanla yattığını öğrenince ona kızmak istemiştim.

   Neh bir dakika ben onu sarstım o
hamileydi.Bebeği olucaktı, yani bebeğimiz ,ikimizin bebeği...

   Kaç saat geçti azra ortak alana hiç çıkmamıştı acaba bir şey mi oldu ?
Azranın odasına girdim.

''Deniz sen mi geldin''

''Evet'' sakin olmalıyım ,o hamile ve ben onu seviyorum,tamam hatalı ama yinede bu onu sevdiğim gerçeğini değiştirmez.

''Bak yemin ederim istemezdim- ''

''Tamam azra olmuşla ölmüşe çare bulunmaz uzatmaya gerek yok''

''Olmayacağız değil mi eskisi gibi'' gözleri dolmaya başlamıştı.

''Sadece öfkeliyim azra seni bırakmam'' dedim, elini karnına götürdü.

''Ya bebegim''dedi eli karnının üstündeydi.

''Yalnız bebeğin değil bebeğimiz''

''Denizz'' dedi ve bana sarıldı,ağladığını hissediyordum.

''Lütfen üzülme bak bebekte üzülecek''

''Beni affettinmi?''

''Sorun yok azra sadece içkiyi içtiğin için öfkeliyim, yoksa bu olayı yaşamak istemezdin sende''

''Peki öfken ne zaman geçer ?''

''Zaman içinde geçer uzun sürmez hem daha bebeğimizin adını bulacağız''dedim gülümsedim,mutlu olsun istiyordum,kokusunu içime çektim, ahh ben bu kadına bir şey olsa ne yaparım,uzatmanın anlamı yok şuan onu daha fazla sevmeliyim.

''O gün sana sakinleştirici vermemiş olsalar beni terk ederdin değil mi? ''

''Sadece biraz yalnız kalmak isterdim hepsi bu,ben seni bırakamam azra''

''Seni seviyorum deniz''

''Seni seviyorum azra''

*Yazmak için yazdım ara bir bölümdü denizin neden bu kadar öfkeli olduğuyla ilgili.

*Kötü yazdım(hatta hiç içime sinmeyen bir bölüm) ama tekrar düzeltemeyeceğim idare edin.