chapter 13

12 0 0
                                    

                                                    chapter therteen>MY HAPPY MOMENT

dama ko ang ginaw at ang lamig nasa sofa ako nila joh gusto ko na sana umuwi pero di ko magawa dahil sa kundisyon ko nakatingi sakin si joh at kitang kita nya ang panginginig nang katawan ko

"oh anu mahirap mag kasakit diba?"tanong nya

di ko sya sinasagot  dahil sobrang nilalamig nako at nanginginig ako pero Ok Na Yan kasama ko naman sya

"kumaen kana ba?"tanong pa ulit nya

umiling nalang ako para malaman nyang hindi pa

"usige wait gagawa ako nang lugaw para malunok mo agad then uminom ka nang gamot pagkatapos mo kumaen"sabi nya

tumango ako.

after 30 minute naluto na nya yung lugaw napaka init nang pakiramdam ko parang mamatay na di ko mawari ang nararamdaman ko parang halo halo.sinisipon,inuubo at nilalagnat.

ilang saglit pa nakahain na yung lugaw at sya pa mismo ang nagsubo sakin  nang lugaw dama ko sa mga mata nya na nagaalala sya sakin,tinitigan ko sya at nang masulyapan nya ang tingin ko ay di nya na inalis ang tingin nya sakin.animo'y naguusap kameng dalawa at parang nagkakaintindihan.

napakaganda nang mga mata nya,kulay brown at mahaba ang pilik mata nya na bumabagay sa mukha nyang bilugan,ang kulay ng kutis nya na animo'y labanos at ang labi nyang mala rosas.hindi ko maalis ang tingin ko dahil parang may magnet ang mga mata nya,parang may gusto syang sabihan pero ang mga mata na nya mismo ang nasasabi.

bigla nya kong hinalikan sa labi ko at dama ko ang labi nyang napakalambo't pero smack lang ang ginawa nya at bigla syang tumigil at nilayo ang tingin nya sakin.tumayo sya at umakyat sya sa itaas nila.

iniwan nya ko sa sala nila di ko alam kung bakit sya biglang umalis pero dama ko na biglang pumasok sa isipan nya ang nakaraan.Oo pinagsisihan ko na yung nangyari na nakaraan samen at gusto ko nang magkaayos kame at magsimula ulet.

tumayo ako sa kinahihigaan ko kahit medyo nanghihina at nang lalameg ako sinubukan ko parin,inakyat ko sya sa kwarto nya at kinatok.at may naririnig akong umiiyak sa loob nang kwarto.

"joh buksan mo tong pinto"nagmamakaawang sabi ko habang kinakatok ko ang pinto nang kwarto

"joh i'm sorry sa lahat pinagsisisihan ko na yon pls patawarin muna ko,pagbigyan mo ko nang ikalawang pagkakataon lahat gagawin ko para patawarin mo lang ako"dagdag ko pa habang naluluha

"rie masama ba kong nanay? sarili kong anak ipinalaglag ko."tanong nya sakin habang umiiyak

"mhie wala kang kasalanan ako ang nagkamali,dahil mali na mabuntis kita at sirain ang mga pangarap mo alam ko malaki ang galit mo sakin dahil iniwan kita sa ere imbis na pinanindigan ko ang pagkakamaling ginawa ko sayo at sa anak natin"sagot ko sakanya habang tuluyang tumulo ang luha ko

bunuksan nya ang pinto nang kwarto nya at bilang yumakap sakin dama ko ang luhang umaagos mula sa mata nya hanggang sa balikat ko niyakap ko sya nang napakahigpit at hinimas ko ang likod nya para patahanin ang babaeng nagsisilbing buhay ko dahil ayaw ko na syang mawala pa ulit sakin, mga ilang minuto din ang tumagal para mapatahan sya at nang mahimasmasan muli nya kong tinitigan,kitang kita ko sa mga mata nya ang saya na nararamdaman nya at muli nya kong hinalikan tumagal iyon nang mga ilang sigundo at nang matapos muli syan nagsalita.

"I LOVE YOU and SORRY Ok Na ba Yan para maging masaya tayong dalawa?"tanong nya habang nakangiti

wala akong nasabi sa mga salitang binitawan nya at parang pipi ako nang mga oras nayon siguro ngayon ko lang ulit narinig ang mga salitang yon mula sa labi nya.

"oh bakit natahimik ka ? hinalikan lang kita nagkaganyan kana?"dagdag panya

"wala masaya lang ako kasi alam ko akin ka na muli"sagot ko na medyo maluha-luha

at matapos ang eksena nayon,bumaba kameng dalawa at bumalik sa sala muli akong nahiga at nagkumot dahil nilalamig parin ako.at mga ilang sandali palang tinabihan nya ko at niyapos dama ko ang init nang katawan nya.

sabay kameng natulog sakanila at parang magasawa lang ang tema.masaya ako dahil magkasama kame muli sana lagi kameng ganto.

(ang paghingi nang tawad ay madali pero ang magpatawad matagal na proseso  pero Ok Na Yan atleast mapapatawad ka)

(thank's sa lahat nang bumasa pls try to comment walang bayad yan)

OK NA YAN (ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon