Just Us! (NamJin)

-Gece-

            Kapı çalıyordu. Gecenin bu saatinde kim benim kapımı çalabiliyor diye düşünürken, üstümdeki pembe pijamalarımla kapıya yürüdüm. Kapının deliğinden uykulu halde baktığımda gözlerimi fal taşı gibi açmıştım. Kalbim hızlı hızlı atmaya başlamıştı kapıdaki dahşet'ül vahşet olup gelmiş olan benden küçük çocuğu görünce. En son Taehyung'un ilk defilesine gittiğimde görmüştüm, yani yaklaşık 2 yıl önceydi. Çocuğa ne yedirdiler ne içirdiler bilmiyorum ama işe yaramış tipi yerine oturmuş. Acaba oturmasa mıydı bende kalp krizi geçirmezdim. Tekrar zil çalınca düşüncelerimin içinden çıktım ve kapıyı açıp ilk aşkıma selam verdim.

"Merhaba NamJoon-ah. Görüşmeyeli uzun zaman oldu."

 (Gecenin 4'ü fazla doz Namjin moments izleyince evde Namjin diye bağırıp ağlamak istiyordum. Saat gecenin 4'ü yani bağırmam sıkıntı ve hüngür hüngür ağlamak istemediğim için , en sonunda içimden geldi bir şeyler yazdım.)