Kayboluş

İkinci kâbus

Yaşadığı korkunç olaydan sonra tekrar uyanan Nathew şaşkınlıklar içerisinde düşünüyordu. Gece olan neydi?

Daha sonra unutma kararı alıp lavaboya gitti ve elini yüzünü yıkayıp aşağı kahvaltıya indi. Ailesine "Dün gece için özür dilerim çok kötü bir kabus gördüm ve sizi uyandırmak zorunda kaldım." dedi.
Annesi ile babası birbirlerine baktı ve Nathew dün gece olanlardan haberleri olmadığını düşündü ve hemen sonra annesi gülümseyerek "Sorun değil canım olur böyle şeyler" dedi ve Nathew düşüncesinden vazgeçip kahvaltıya oturdu. Yemeğini yedi ve hazırlanıp okula gitti. Nathew'in annesi kocasına "Çok kötü bir rüya görmüş anlaşılan o bizi dün uyandırmadı ki. Seni uyandırdı mı ?"diye sordu ve Kocasıda "Bende seni uyandırdığını düşündüm." dedi.

Normal bir okul günü ardındam Nathew yorulmuş şekilde eve gidiyordu. Metroya girdi ve trenin gelmesini bekledi. 7 dakikalık beklemenin ardından treni gelmişti ve Nathew kalkıp tren kapısınon duracağı yere ilerledi. Trenin durmasını bekleyen Nathew tren durduğunda gördüğü şey karşısında şok olmuş ve korkup geriye doğru düşmüştü. Herkes ona bakıyordu. O çok korkmuş görünüyordu. Tren kapısının açıldığında ise uzun siyahi adamın indiğini gördü. Ve siyahi adam umursamaz tiple bakıp gitti. Nathew onu izliyordu. Kendisine gelip kalkması uzun sürdü neredeyse treni kaçıracaktı. Hala korkular içinde olan Nathew düşündüğü tek şey gördüğü şey olan oydu. Trendeki çocuk. Nathew hızlı bir şekilde eve gitti ve olanları düşündü. Sabah ki ailesinin garip davranışı acaba oda mı kabustu diye düşünmeye başladı. Peki ya trende gördüğüm çocuk peki o neden beni takip ediyor diye düşünürken uyuya kalan Nathew diğer kâbusun davetini kabul etmişti.

14 Nisan 2017
İKİNCİ KÂBUS

Uyanan Nathew uyuya kaldığını fark ediyor ve saate bakıyor. Saat 03.33. Gerilmek için ayağa kalkan Nathew kapısının kapalı olduğunu farkediyor. Bunu garipsiyor çünkü Nathew kapasını kapatmazdı. Elini ve yüzünü yıkamak için banyoya doğru ilerleyen Nathew odadam çıktıktan sonra biri Nathew'ı çekiyor ve Nathew yere düşüyor. Bir süre yerde bekleyen Nathew ayağa kalkıyor ve "Ne sakarlık ama Nathew, düz yolda düşüyorsun." Diyor ve tekrar banyoya doğru ilerliyor. Banyoda elini yüzünü yıkayacakken aynada görünmediğini fark ediyor ve Nathew o zaman anlıyor. O kâbusun içinde. Tekrar ailesinin yanına gitmek istiyor odalarına giriyor ve uyandırmaya çalışıyor.

"NOLUR NOLUR UYANIK KURTARIN BENİ!!"

Ama çabası boşuna hemen aralarına girip yorganın altına saklanıyor ve bekliyor. Beklerken bir rahatlık fark ediyor ve yorganı açtığında sabah olmuş ve ailesinin yatakta olmadığını farkediyor. Mutfaktan sesler geliyor. Gülüşme sesleri. Ailesi aşağıda ve uyanık. Nathew onların onu kurtaracağını düşünüp mutfağa iniyor. Ve annesinin şunları dediğini duyuyor. "Kötü bir rüya görmüş anlaşılan o bizi dün uyandırmadı ki..." bunu duyan Nathew şaşırıyor ama sonraki duyduğu şey onu daha çok korkutmaya başlıyor "O burada bizi dinliyor." Beni nasıl görebiliyor? Diye düşünen Nathew babasının şu sözünü duyuyor "Nathew? Hadi gel bizimle kahvaltı et." yavaş yavaş mutfağa giden Nathew korkudan zar sor nefes alıyordu. Mutfağa yaklaştıkça kalp atışları daha da hızlanıyordu daha da duyulabilecek seste atıyordu. Kapıdan geçtikten sonra bir de ne görsün. Mutfak bomboş kimse yok.

Biraz rahatlıyan Nathew'ın rahatlaması uzun sürmüyor. Kapı hemen ardından yüksek sesle kapatılarak Nathew'ı itiyor ve Nathew gözünü açtığında gece olduğunu görüyor. Karanlık görünen sadece dijital saatin ışığı. Saat 03.33. Daha sonra bir ses duyuyor.

"Hey Nathew beni hatırladın mı?"

Nathew sesi duyduğunda o kadar çok korkuyor ki hareket edemiyor dona kalmış vaziyette olanları beklerken sesi duyduktan 3 saniye sonra dolaplardaki bardaklar ve tabaklar yerlere düşmeye başlıyor. Hepsinin tek tek düşüşünü ve kırılışını izleyen Nathew artık uyanmak istediğini söylüyor.

"Lütfen yeter artık"

diye ağlamaya başlıyor. Ve kendisini yatakta buluyor. Yataktan zıplayan Nathew hala korkuyordu kalbi hala çok hızlıydı nefes almakta zorlanıyordu gözlerinden yaşlar geliyordu. Bu sefer kesindi uyandığından emindi...

ama öyle miydi? Nathew saati kontrol etmek için telefonunu aldı ve gördüğü şey karşısında şok olmuştu ve tekrar korkmaya başlamıştı. Saat 03.33. Nathew bağırdı

"HAYIIIIRR YETEEER!!"

Bunun ardından yeter diye sayıklarken annesi odaya girdi ve yanıma gidip ona sarıldı ona herşeyin geçtiğini söyledi bunun üzerine Nathew hala kabustan kurtulamadığı için "Uzak dur benden" diyerek annesini itti ve annesi kafasını çarptı. Annesinin çığlığı üzerine Nathew rüyada olmadığını anladı ve annesinden özür dilemeye başladı

"Anne iyi misin ben ben hala kabusta olduğumu sanıyordum ben ben çok özür dilerim."

Annesi ile birlikte sakinleşen Nathew o gece uyumamıştı. Ve tüm gece olanları düşünmüştü. O trendeki çocuk kim? Benden ne istiyor? Bunlar olabilir mi? Neden oluyor?...