Bölüm 1'🔗

558 36 15
                                    

SELAAMM! BEN SILA. UMARIM HİKAYEMİ BEĞENİRSİNİZ. ÇOK UZATMADAN GEÇELİM...

Sevil;

    Uykumu yarıda kesen alarma sağlam küfürler ederek uyandım. Geri yatmamla kalkmam bir oldu çünkü annemin bağıran sesini işittim.

"Kız bak hala yatıyor. Ben bu kızla ne yapacağım allah aşkına ya! Kızım  kalksana,  yurtta da böyle mi yapacaksın annem he!"

"Aynen böyle yapacağım anne"

"Sen şimdi görürsün"

   Annemin tehditlerine aldırmadan sımsıcak yorganı üstüme çekip göz bandını taktım. Ta ki annem yüzüme bi şişe suyu dökene kadar...

"Ayy! Anne ne yapıyorsun ya sırılsıklam oldum!"

"Uyarmıştım ben kızım. Hiç kusura bakma. Hadi hazırlan. Bugün yurdun ilk günü"

   Söylene söylene valizimi hazırladım. Bolca pijama ve eşofman sweatshirt koydum.  Annemi ve babamı öptüm. Babam beni bırakacaktı yurda. Yurdun önüne gelince babam da arabadan indi,  benimle beraber yurt müdiresi olan Yurdanur Hanım'ın odasına geldi.

    Babam işlemleri hallettikten sonra Yurdanur Hanım bana odamı gösterdi. İçeri girdiğimde tüm gözler bana çevrildi.

   "Yeni kayıt mı?" Diye sordu elinde gitar olan kıvırcık saçlı kız.

   "Evet"
 
   "Kızlar! Yeni kayıt!" Dedi aynı kız.

  Herkes bana bakmaya başlayınca ne yapacağımı bilemedim.
  
   "Selam, Sevil ben" dedim. Benimle ilk konuşan kız konuşmaya başladı.

   "Selam, ben Neslihan. Karşı ranzanın solunda oturan Belemir, sağında  oturan İlmiye. Onların üstündeki Melis. Bi de Çağla var ama o nerde Allah bilir"

  "Anladım ben nereye geçeyim?"

  "Sen şuraya geçebilirsin boş orası" dedi Belemir. Teşekkür edip oturdum.

   Eşyalarımı yandaki dolaba yerleştirdim. Çantamdan çıkardığım su ısıtıcısını yatağımın altına doğru koydum.

   "Kız sen napıyosun! Yurdanur Hanım görse ağzımıza sıçar" dedi İlmiye.

   "Amaan nolucak ya saklarız" deyip güldüm. Ortamlara yak uyduran biriydim.

Rıfat;
   
   "Ulan Yasin sıçtım ağzına" diyerek Yasin'i kovalıyordum.  O sırada Batu girdi odaya.

   "Beyler Tolgaların odada sinema yaptık. Gelmek isteyen adını yazdırsın. Kontenjan sınırlı. Hadi eyvallah" dedi. Her zamanki gibi.
 
   "Lan oğlum az bi rahat durun ya! İnternet de çekmiyo ki sıkıldım iyice" dedi Hilmi laz şivesiyle.

   "Biz napalım ya biz napalım hep bize söylüyosun" diyerek ona sataştı Ahmet."Beyler o değil de akşama izin alabilirsek halı sahaya gidelim. 19:00 - 21:00 arası"

   "La oğlum Ahmet biz nasıl izin alacağız acaba he! İzin verir mi sence müdür" dedim.

   "Evet oğlum ya, geçen bara gittik az daha yakalanıyoduk.  Yeni çıktığımız için izin alamayabiliriz akşam için" dedi Yasin.

   "Aynen ya şimdi de çıkarsak kafamıza güneş geçer" dedi Safa.

   "Kaçalım lan nolucak. Görünmeden sıvışalım" dedi Ahmet.

   Aslında mantıklı olabilirdi. Ama o kız yurdunun çirkef kızlarıyla uğraşmak istemiyordum. İnşallah onları görmeyiz. O kadar uyuzlar ki.

Sevil;

   "Kız Sevil sana buraları gezdirelim mi?" Dedi Neslihan.

   "Ya kızım uykum var benim"

    "Off Sevil niye mızıkçılık yapıyorsun!" Dedi İlmiye.

    "Bence de Sevil gel işte şu yandaki erkek yurduyla ortak büyük bi bahçemiz var. Banklar, halı saha falan var. Otururuz işte. Hadii" dedi Melis.

   O sırada içeri bi kız girdi.

   "Ya kızlar biz Barçın'la yine ayr- kim bu? Yeni kayıt mı?"

   "Evet, ben Sevil. Sen, Çağla galiba?

   "Evet canım Çağla ben hoşgeldin"

   "Saol"

   "Çağla canım biz akşam bizim parka gidiyoruz." Dedi Belemir.

   "Nasıl ya Yurdanur Hanım akşama izin vermez ki"

   "Anaa Yurdanur Hanım' ı unuttuk ya!" Dedi Neslihan

   "Amaan kaçalım bugün de nolacak? Ufak bi kaçamak?" Dedi İlmiye.

   Hepsi aynı ağızdan tamam dedi. Ben de kabul ettim. İyi bir fikir olabilirdi.

İLK BÖLÜNÜ BİTİRDİİİM. NASIL BULDUNUZZ? BOL BOL YORUM ATIP OYLAMAYI UNUTMAYIIINN!
  
 

Yurt Günlükleri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin