Bembeyaz bir isigin icinden aslinda yillar once kaybettigim oz annem beni çağırıyordu. Onu o kadar cok ozlemistim ki...
...
"150'ye sarj edin.. Cekilin!"
...
"200'e sarj edin! Hadi cabuk olun!"
...
"250! Acil, cabuk cabuk hadi!"
***
Vücudumda duydugum butun acilarla beraber gozlerimi actim. Basimda kimse yoktu. Ileride doktorla konuşan üvey annem vardi. Yan yatakta ise Alperen yatiyordu. Durumu benden daha iyi gorunuyordu. Gozlerimi birkaç saniye açık tutmak bile beni yeterince yormustu. Gozlerimi usulca kapadim ama bu acılarla agri kesici olmadan uyumam mümkün degildi. Birkac dakika sonra alnimda bir el hissettim. Bu kokuyu gayet iyi biliyordum.
"Uzgunum Selin,hepsi benim suçum. Seni nasıl boyle bir tehlikeye attim, hiç bilmiyorum. Sen benim için cok sey ifade ediyorsun. Ne bileyim... Sen benim için mutluluksun. O simsiyah gözlerinde mutlu oldum ben. Sen asla hissiz olmadın... Birakip gitme beni küçük melek, sensiz yapamam. Belki bunları asla yüzüne söyleyemem ama şunu bil ki sen sevilmeyi hak ediyorsun. Keske sana gerçekten asik olabilecek birini bulabilsen. Ozur dilerim, seni seviyorum."
...
"Alperen?"
Gözümü yavas yavas araladığımda gormek istedigim tek yüz onunkiydi. Hemen ayaga kalkip yanima geldi. "Ah Selin! Çok sukur uyandin." diyerek yatagima oturdu.
"Buradan ne zaman çıkacağız Alperen?"
"Ben taburcu oldum zaten. Seni de doktor ne zaman uygun görürse o zaman çıkartacağız."
"Annemler nerede?"
"Onlar eve gittiler. Bu gece basinda ben kalacağım. Sey.. Ben uzgunum Selin. Basina bir sürü bela actim. Hak etmedigin halde üstelik."
"Bunlari konuşmasak? Hem sen de istemezdin böyle olmasini."
"Evet, haklısın. Ama insan yine de kendini garip hissediyor."
"Şştt. Gel buraya." dedim ve ona hafifce sarildim. Ayaga kalkip kapinin yanindaki poseti getirdi. "Sabaha kadar bu küçük odadan ayrilmayacagimiza gore biraz bir seyler getirdim. Scrabble, tabuu, abur cuburlar; hem bak kolali jelibon bile aldim. Bilgisayarimi da getirdim, film izleriz. Ne tur film sevdigini bilmedigim icin hepsinden birkac tane getirdim. Eger baska bir seye ihtiyac duyarsan kantinden ge-" Elindeki posetleri alip sozunu kestim. "Seni goren de sonsuza kadar burada kalacagiz sanar ha." dedim. Elimi tuttu ve gozlerimin icine bakarak "Keske." dedi. Elimi cekip jelibonlardan birini aldim. "Hmm bunlardan yemeyeli bayaa olmus beeh." dedim ve istahla paketi actim. Birkac tane elime alip Alperen'in agzinin icine atmaya calistim. 8 denemenin ardindan nihayet birini isabet ettirebildim. Cipsleri ve kolalari actim, Alperen filmi ayarladı. Ben yatagimdaydim o ise refakatci sandalyesindeydi. Filmin iki saat surecegini dusunerek acidim, birazcik yana kaydim. "Buraya gel sersem." dedim. Isigi kapatip yanima uzandi, film baslarken sordum.
"Ne filmiymis bu?"
"Siyahli Kadin, korku - gerilim."
"Korkmayasin?"
"HA-HA-HA! Aman ne kadar komik!"
"Uff tamam tamam neyse izle iste sunu."
"Giciksin Selin, vallaha giciksin. hazir hastanedeyken ve yeri gelmisken kalp krizi gecireyim bari."
