We'll be alright.

Part 12

9 februari 2021

pov Louis

Liam ligt nu al een paar dagen in het ziekenhuis. De dokters zeggen dat hij veel bloed heeft verloren en hij nog steeds in kritieke toestand is. Dit is het slechtste moment dat dit kon gebeuren. Maya zou namelijk volgende week bevallen. Ze woont nu tijdelijk bij Niall, zodat ze niet alleen is. Vandaag komt ons adoptiekindje eindelijk bij ons wonen. Hoewel dit op een ander moment beter had gepast. We hebben het niet meer over een naam gehad. Dat was niet aan de orde. Ik ben elke dag bij Liam langs geweest samen met Maya. Liam ligt in coma. Het is erg om mijn beste vriend zo te zien liggen. Ik heb elke dag dat ik bij hem was geschreven aan een liedje. Over hem, over ons, over onze band met elkaar. Gisteren heb ik het afgeschreven en ben ik midden in de nacht het op m'n gitaar beginnen spelen. Ik slaap namelijk heel slecht, Harry denkt dat dit door de stress is.

Op dit moment is het 08:28 dus dat betekent dat ik me stilaan moet beginnen klaar maken. Harry en ik hebben geen woord meer gezegd over een naam. Maar deze nacht is er een naam in mijn hoofd gesprongen. Ik ga deze straks voorstellen aan Harry maar eerst douchen. H slaapt nog, dus ik moet hem wakker maken. Iets wat ik liever niet doe maar het moet. Het is al zo lang geleden dat we iets samen hebben gedaan. Sinds Liam in het ziekenhuis ligt hebben we eigenlijk alleen nog maar samen gegeten en geslapen. Ik maak Harry wakker door zachte kusjes op heel zijn gezicht te geven. Hij wordt wakker en doet rustig zijn ogen open. Hij vraagt of we samen zullen douchen. Ik knik.

"Ik ga alvast naar de badkamer haz. Kom snel!"
"Ik kom eraan Loubear."

Juist op het moment dat ik onder de douchen wil gaan staan komt Harry binnen. Naakt. Iets was mij nog altijd laat schrikken als hij dat doet. Ik ga onder de douche staan. Opeens voel ik twee armen rond mijn middel en zachte kusjes in mijn nek. Als hij mijn gevoelige plek heeft gevonden verlaat een kreun mijn mond. We knuffelen een beetje. Opeens voel ik dat Harry zwaarder begint te ademen. "Ik er iets?" "N-nee ik bedoel euhm ik eu-" "wat euhm?" "Wel gewoon. Binnen een paar uur hebben wij ons eigen kindje maar we hebben nog geen naam." "Wel ik heb een naam! Waarom durfde je dat niet gewoon te vragen?" "Omdat het de vorige keer niet zo goed is afgelopen." "Ik denk dat ik net daarom de perfecte naam heb. Ik dacht aan Lia. Een ode aan Liam." "Wauw Louis. Dat is prachtig. Hij zal het zeker geweldig vinden!" Ik bloos een beetje.

We maken ons verder klaar. Harry draagt een mooi pak. Het is van Gucci. Het heeft een donkerblauwe kleur met groene accenten. Het zijn onze favoriete kleuren. We stappen de deur uit met een maxicosy die voorlopig nog leeg is. We glunderen allebei. Ook al hebben we natuurlijk Liam in onze gedachten. We kunnen niet niet blij zijn. Freddie is bij mijn zus, Lottie. We komen aan bij het adoptiecentrum en ik voel mijn hart in mijn keel bonzen. Ik kijk Harry even aan, hij knikt geruststellend. We gaan binnen en daar staat ze. Ze draagt een mooi pastelblauw kleedje met groene bloementjes. Hoe toevallig. Ze ligt te spelen met de speeltjes die bovenaan de maxicosy hangen. Harry had deze al uitgekozen. De vrouw geeft nog wat uitleg over belangrijke dingen.

We zitten in de auto onderweg naar huis als ik een telefoontje krijg. Ik zie dat Maya me belt, het laat me een beetje schrikken want dat doet ze normaal nooit.

"Hallo?"
"Louis kom! NU!!"
"Maya alles o-"
"Kom nu gewoon! Haast je!"

Ik ben want verward en zeg meteen tegen Harry dat hij richting ziekenhuis moet rijden. We zijn er niet heel erg ver vanaf, dat komt goed uit. Ik loop naar binnen richting de kamer van Liam. Hij ligt niet in bed. Waar zou hij zijn? Misschien gewoon wat onderzoeken. Probeer ik mezelf gerust te stellen. Dan zie ik Liam's zus. Ik loop naar haar toe en zie dat er tranen in haar ogen staan.