Evergreen

Chapter 2

Si Harri po on the media :) . Eesh kakahiya talaga. Ung part 1 walang laman then ung media sa chap1 di na sama . Lul ang laking kahihiyan . Hihi pero thanks po sa bumabasa,nagbabasa at magbabasa nito :). Kamsahamnida !

---------------

Ilang araw na ba ang nakalipas ng magstart yung third party thingy namin ni chips? Di ko na maalala. Ang bilis lang ng mga araw at hindi ko namalayan malapit na akong gumradweyt sa hayskul . Oha gagraduate na ako! Yehet let's partey!

           "Harri! Di ka naman nakikinig eh!-Kayne.

      "Oh bakit ba negneg? Kita mo namang nagsusulat ako ng notes eh!"-me.

      "*pouts* di mo naman pinapansin yung snacks na binigay ko sayo. Sige balik nalang ako sa room namin."-Kayne.

      Akma na sana siyang aalis pero pinigilan ko siya sa braso. Opo sinagot ko na siya . Pero ayoko magmukha siyang tanga . Sinabi ko sa kanya na hanggang matapos lang ang 1 month. He knows about Leigh kaya hanggang crush lang at habol siya dati. But now kahit nasabi ko na sa kanya ang whole thing still nag agree siya . At katwiran niya matagal niya daw hinintay na hulihin ang atenayon ko . And he doesn't care about Leigh . Matagal niya daw itong hinintay kaya grab the opportunity daw.

     "Sus tampu tampuhan agad . Upo ka nga dito. Ay teka turuan mo ako ng step dun sa dance sport di ko pa masyadong gets." Hinila ko siya papunta sa likod ng room dahil malapad dun ang space. Sinusubukan kong magpakasweet sa kanya para di niya isiping ginagamit ko lang siya. Sa totoo lang nakakaguilty ang ganito. Damn you Leigh.

       "Harri-chan? Naririnig mo ba?" He said habang sumasyaw kami.

        "Yung alin negneg?" I replied.

"Tibok ng puso ko . Sigaw pa nga ng sigaw ng pangalan mo. Tsk ang bingi mo naman Harri-chan."-Kayne. Bahagya akong natawa sa sinabi niya.

        Kumawala ako sa hawak niya at naupo sa malapit na upuan. Feel ko nagi-guilty na naman ako.

"Why Harri-chan?"-Kayne.

"You don't deserve this Kayne. Nagi-guilty ako Kayne. Look at you,you're almost perfect. Anak ng dean,matalino,talented and the such. It feels like I have been playing with your feelings." Naiiyak na ako.

"Ssssshhhh. Don't say that Harii-chan. Diba sabi ko sayo I don't care about anyone all I care is you. Simula pa ng una Harri ikaw lang ang nagiisang babaeng gusto ko . Ginusto ko  to Harri kaya pipilitin kong di ako masaktan. I may sound stupid but who cares? Its between me and you."-Kayne.

     "Argh ! You're so silly ! Alam ko nasasaktan ka din Kayne and I'm so sorry. Nadamay ka sa laru-laro namin ni Leigh. But I promise you Kayne I will give you my very best. " Niyakap ko siya. Well una palang komportable na ako sa kanya kaya nga siya ang unang naisip ko sa pseudo relationship na papasukin ko . At alam ko rin na gusto niya ako . So stupid of me. Sasakalin ko talaga si Leigh na bano ! Nadamay pa tuloy ang mga inosenteng tao. Pero what's the real reason behind this?

      "Ya! Harri-chan nagiisip ka na naman ng kung anu-ano. Tara na nga sa canteen. Gutom na ako. Lilibrehin mo pa ako."-Kayne.

Hinila niya ako plabas pero tumigil kami sa harap ng pinto. May kinuha siya sa bulsa niya.

       "Wag kang umiyak . Pumapangit ka lalo. Nagmumukhang shell sa sabaw yang nunal mo . Tara na." Pinunasan niya lang pala luha ko sabay insulto sa nunal ko.

          "Thank you Kayne." Then I make a move. I intertwined our fingers. Napatingin siya sa ginawa ko but I just gave him my smile. A true smile.

-----------------

         "Baaaaakkkkllllaaaaaa! Yung fafa Leigh mo nasa campus gate waiting for ya! Tara gora na tayo."-Blake.

        Agd naman akong nagpanic. Watda. Pano si Kayne? Nagpramis ako dun na sabay kaming uuwi. Leigh talaga ang hilig sa surprises.

"Blake mauna na kayo sa labas sabihin mo sa kanya hintayin niya ko may asikasuhin lang ako saglit." Tumango lang si Blake then I ran out of the room. Pumunta ako sa kabilang room and good thing andun siya (Kayne).

      "Hey neg!"

        Nakaupo siya sa pinakasulok ng classroom nila. Wala na ang mga kaklase niya. Siya nalang mag-isa.

        "I'm so sorry. Di ako makakasabay sayo. Andiyan siya eh. Sorry kung madaya ako nagprimise pa naman ako. Sorry negneg ko." I hugged him from the back.

    "Okay lang Harri-chan. May next time pa naman. Sige na puntahan mo na siya ." He said then break the hug.

      "Thank you negneg ko . Babye. Ingat ka." Before leaving I kissed him on the cheeks. Nakakahiya pero yun lang alam ko just to make the sorry real.

     I waved goodbye and same as he. Eto na naman yung guilt na nararamdaman ko. Tumakbo ako pababa ng building at nung makarating na ako sa gate I saw him there.

          And I'm surprise to see him.......... with a girl clinging on his arms.

-----------

Uki bitinin ko muna.

Tiwala ako. May makakabasa din nito.

Vote.Comment.

Thanks!