Güneş gözüme çarparpen annemin ‘’amy hadi kalk’’ sesi beni gerçekten delirtiyordu herneyse artık bencede kalkma vakti elimi yüzümü yıkayıp hemen aşşağı indim annem ‘’amy karşı binaya yeni kişiler taşınmmış ’’ beni zorla çekiştirerek karşı komşumuzun evine götürmeyi başardı sözüm ona hoşgeldine gidecekmişiz kapıyı çaldık kapıyı açanda kimdi insan dışı varlık ‘’ohaaa’’ dedim eyvah ben bunu dışımdan mı dedim o an benim için donmuştu yarı çıplak kas hayvanım benim ,o gözler o gözler ne öyle insanın bakdıkça bakası geliyor gözlerinin derinliklerinde kayboluyorum resmen ‘’anneee birilerini mi bekliyodun?’’ dedi annesi geldi ‘’hoşgeldiniz buyrun ‘’ annem ‘’merabalar biz karşı binada oturuyoruz yeni taşınmışsınız mahallemize hoşgeldiniz’’ annesi ‘’haaa anladım içeri buyrun lütfen kapıda kaldınız’’ içeri girdik ama benim gözüm sadece o çocukdaydı ‘’oğlumm niye öyle dikiliyosun git de misafirlerimize içecek getir ‘’ ‘’off tamam anne ‘’ adı ne acaba çocuğun , annesine ben ‘’acaba ismimizi alabilir miyim’’ ‘’ ha çok özür diloyorum kendimi ve oğlumu size tanıtmayı unuttum ben erica oğlum john’’ adı gibi güzel john ‘’hmmm memnun oldum bende amy bu da annem mary ’’ erica teyze ‘’bende çok memnun oldum sen hangi okulda gidiyorsunuz belki john ile aynı okuldasınızdır kim bilir ‘’ keşke keşke ama o kadar çok okulun içinde benim okulum imkansız gibi her neyse ’’ bir alt sokak da avm’nin karşısında’’ ‘’aaaa şansa bak aynı okuldasınız ‘’ inanamadım sanki bir mucize gerçekleşti john tam içecekleri getirirken bizde kalkıyoduk olamaz john ile çarpıştık. o ne ya ben şuan bir şeyin üzerindeyim çıplak,sert , sıcak dokulu bir şey bu dudağıma bir şey değiyor acaba acaba bu düşündüğüm şey mi ?
(arkadaşlar bu bölüm çok sıkıcı farkındayım annem ameliyat olduğu için üzüntüden yazamadım da sizden çok özür dilerimmmm LLLL )
