Pov. ჯონგუკი
მთელი გზა მანქანაში, მე ვუყურებდი ომეგას.
ის მშვიდად იყურება ფანჯარაში და უყურებს შესანიშნავ ხედებს.
როგორ შეუძლია ასე მშვიდად ჯდომა? ახლა დავიჯერო, მან ვერ მიხვდა რომ ჭეშმარიტები ვართ?
როდესაც მე ვხვდებოდი თეჰიონს ან როდესაც ერთად ვცხოვრობდით ის ვერასოდეს გრძნობდა ჩემს არომატს, მხოლოდ მე შევეძლო შემეგრძნო მისი დენის დროს.
ჯიმინის არომატი კი მაშინვე დავიჭირე როდესაც უნივერსიტეტთან ველოდებოდი. მან კი დღეს იგრძნო.. და მან რამე ვერ მიხვდა?
-ყველაფრის და მიუხედავად ის სულელი ბავშვია!- დავიბღვირე ჩემთვის ერთგვარი სევდით.
მივედით თუ არა სახლთან ომეგა პირდაპირ გადავიდა მანქნიდან , და შვილიკოც მას წაყვა.
და რატომ სულ მას დაყვება?! მამა სულ დაავიწყდა!
დავტოვე მანქანა და ისევ გამოვართვი ჩანთები ომეგას და წავიღე მის მომავალ ოთახში...
შესვლის თანავე, ომეგაც წამომყვა და გაოცდა.
-მე ჯინთან ერთად ერთ ოთახში დავიძინებ?- გაუკვირდა, როდესაც ორი საწოლი დაინახა.
ერთი იყო ორ საწოლიანი, ხოლო მეორე უფრო მომცრო ჯინისთვის.
მხოლოდ თავი დავუქვიე და ჩანთები კარადასთან ახლოს დავდე.
- როგორი ხმაურიანია ეს ომეგა და თან გასაოცარი...- ჩემთვის ჩავილაპარაკე როდესაც დავტოვე ოთახი.
შევედი ჩემს კაბინებში, რომელიც მათი ოთახის მეზობლად იყო და დავიწყე მნიშვნელოვანი დოკუმენტების შეკრება.
ყველაფერის ჩალაგების შემდეგ ჩავედი ქვემოთ შვილთან, რომელიც ეზოში თამაშობდა.
როდესაც დავინახე რომ საქანელაზე ასვლას ვდილობდა, გავიქეცი დავეხმარე ასვლაში და თან ქამარი დავუმაგრე.
YOU ARE READING
I choose him ☑
Fanfiction"ისტორია მარტოხელა მამის ჯონგუკის შესახებ. ომეგამ ის მშობიარობის შემდეგ დატოვა. იმის შემდეგ უწევს მარტო გაზარდოს თავისი შვილი. ალფა ცხოვრობს მის პატარა საოცრებასთან ერთად და უკვე არც ცდილობს რომ ვინმე გაიცნოს და დაიწყოს ახალი ცხოვრება. მაგრამ შეიძლე...
