Hallo lieve mensen! Ik heb een beetje hulp nodig, waar moet het volgende sprookje over gaan?? Please ik heb ideeen nodig! Zodra, ik weet wat het word ga ik meteen weer schrijven, want ik heb genoeg tijd nu, het is kerstvakantie weet je wel!! Yeeh!! Fijne kerstdagen iedereen!!
Yeeh!! Hier komt dan eindelijk een verhaal, een beetje inspiratie gekregen van een verhaal over fruit. Naja, het ging over de appel van sneeuwwitje een verhaal geschreven vanuit de appel. Ja twas pittig grappig, maar, ja, okee.. Komt ie!!!
Hoofdpersonen:
De toffe peer (Kennen we van de voorkant ;))
De zoete citroen (Omgekeerde psychologie)
De zure aardbei (Je snapt hem wel)
De stijve banaan (Want hij komt uit de koelkast)
De melige appel (Echt niet te vreten!)
De prikkelige walnoot (Heel prikkelbaar)
De pruimende pruim (Iedereen irriteert zich aan zijn pruimen)
De sjinaassjappel (Met sproak gebrjek)
Op een dag in de fruitschaal was de toffe peer een beetje tof aan het wezen. Het was het enige fruit zonder een rottig karakter. Hij begroette de sjinaasjappel met sproak gebrjek, maar hij kon niet verstaan wat hij terug zei. De toffe peer keek weer voor zich uit, totdat er een vreemd soort fruit in de schaal werd geplaatst. Het was de prikkelige walnoot. “Jij ziet er niet echt uit als fruit.” Zei de toffe peer. “Ik weet het!” begon de walnoot keihard te schreeuwen. “Ik zit hier helemaal verkeerd, maar daar kan ik toch ook niets aan doen!? Ik heb geen benen aaaaaahh!!” “Hoho, rustig maar “zei de toffe peer. “Er is niks aan de hand.” Aangezien de walnoot nogal prikkelig leek stelde de toffe peer maar geen vragen meer. Even later klonk er een hoop geschreeuw. Het waren de pruimende pruim en de melige appel die ruzie met elkaar aan het maken waren. “Houd, die smerige pruim fluimen bij je! Ik hoef geen half gekauwde tabak op m’n schil!” riep de melige appel verontwaardigt. “Nou, je bent gewoon een melige rot appel, naar de wormen met jou! Je bent lelijk en overrijp, alsof ik dan nog rekening met je ga houden!” De pruimende pruim was wel heel zeker van zijn/ haar (fruit heeft geen geslacht, o, toch wel, fruit is altijd vrouwelijk! Biologie heeft toch nog nut!) zaak en was overduidelijk wel in voor een vechtpartijtje. De melige appel keek echt ontzettend boos, het was echt beangstigend en als fruit armen of benen had, dan hadden ze elkaar helemaal tot sap vermalen. Maar goed dat ze zichzelf niet konden verplaatsen en elkaar dus ook niet aanraken. Kun je je voorstellen hoe ranzig pruimen appelsap moet smaken? Al helemaal als de appel melig is! Gadverdamme! Het volume in de fruitschaal steeg. De walnoot was nog steeds aan het krijsen en de appel en de pruim waren hevig aan het bekvechten. De toffe peer keek tof voor zich uit. Iedereen/ alles was stil toen er een nieuw stuk fruit in de mand werd gelegd. Het was een banaan die er stijf uitzag. Al het fruit grinnikte. De banaan begon te spreken. “Klote, man, waarom stoppen die mensen nou weer een banaan in de koelkast! Ze weten dat die dan stijf worden wat dus heel fout kan worden opgevat en waardoor iedereen hem gaat uitlachen! Dit is zo fugging gemeen!” Al het fruit lag dubbel van het lachen. De banaan keek heel boos. “Fijn, het duurt nog minstens een uur voordat ik weer krom trek!” Een minuutje of wat later was al het fruit wel weer uitgelachen. Het fruit dat ruzie had ging weer verder met ruzie maken. Ook de zure aardbei en de zoete citroen hielden een discussie. “Hoe komen die schrijvers er nou weer bij om mij zuur te en jou zoet!?” zei de aardbei verontwaardigt. “Ja, ik vat hier de humor ook niet helemaal van.” Zei de citroen lichtelijk geïrriteerd. “Ja het is iets met omgekeerde psychologie ofzo, maar ik vind het dus echt niet grappig.” Zei de aardbei. “Ja, zij lekker lachen om iets dat wij niet begrijpen en wij maar lekker rondlopen met zo’n kut naam.” De zoete citroen was blijkbaar uiterst beledigt door onze slechte grap. De toffe peer kwam tussen beiden en zij; “jongens/meisjes, oja meisjes. Dit verhaal is slechts om de voorkant van deze sprookjes bundel ergens op te laten slaan. Blijkbaar hadden de schrijvers ook niet zoveel inspiratie, dus kop op, niet zo zeuren. En met deze wijze woorden van de toffe peer was iedereen stil. Dit was zeker weten het zinvolste wat ze ooit hadden gehoord in hun fruitige leven. Want fruit is niet zo zinvol, behalve de toffe peer dan, want hij wist alles af van het leven. Dusss, toffe peer, kee… ehhm..
Einde??
Reacties please?? Xxx angelique
JE LEEST
De droogste sprookjes van K&A
HumorDit is een sprookjes bundel bestaande uit allerlei melige parodies op bestaande sprookjes of gewoon verhaltjes die we zelf verzonnen hebben. Het sprookjes schrijven begon met een melige vakantie met vriendinnen en daarna zijn we niet meer gestopt me...
