Sen bile bilemezdin gülüşünün bende kaç bahar ettiğini ama önce gözlerini sonra incecik gövdeni unuttum gülüşünü elimden geldiği kadar uzun zaman tuttum aklımda. Yüzünü, gövdeni, gülüşünü unutsam bile seni kafamdan koparıp atamadım. Ne kafamdan ne de gönlümden. Hatıran hep buruk, hep yaralayıcı. Ağrı desem değil, sızı desem değil.
Ama her şeye rağmen güzelsin içimde, eski bir Sezen Aksu şarkısı gibi. Ah sevgilim, sürekli yarım kalmış gibi hissediyorum. Belki de tamamımız bu kadardı bizim de? Kim bilebilirdi ki? Hislerim sana çok doğruydu, sen de doğru kişiydin ama ben yanlıştım. Haklıydın.
Hâlâ da her şeyi sana anlatacakmışım gibi biriktiriyorum. Ne de güleriz buna beraber diyerekten.
İstedim ki ;
Sana karşı çıktıklarında, seni eleştirdiklerinde o küçük dalyarak beyinleriyle, seni üzdüklerinde yanına gelip "Ben senin yüreğini biliyorum canımın içi " deyip bir kucak dolusu sarılmak istedim.
Lanet olsun bana.
İstiyorum ki, dünyanın bir ucuna da gitsen köşeyi döndüğün yerde ben olayım. Hele ki bir gün adımı unutacak olursan bana benzesin tüm sevdiklerin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kedilere Fısılda
ChickLitMerhaba ben Damla, sürekli arkadaşlarıma anlatırım onu. Haliyle ne kadar sıkıldıklarını siz tahmin edin. Hem anı olsun hem de yazma becerimi geliştireyim diye bu platformda yer alma kararını verdim. Umarım okunur
