"Korkma, kaçma benden.."

32 6 1
                                    

Shuhua

Yeni bölümün çekimlerinden sonra artık daha da rahatlamıştım. Bu sonraki 2 günümün boş olduğu anlamına gelir. Odamda üstümü değiştikten sonra çantamı da alıp garaja doğru ilerlemeye başladım. Çok yorgundum aslında, eve gitmek daha iyi olurdu benim için. Kaç gündür uyuyamıyorum da zaten. Son zamanlarda sıklaşan garip rüyalar, sesler, ve hala aklımdan çıkmayan bir garson. Sıcak bir duş alıp uyuyarak, ya da en azından uyumaya çalışarak bütün bu stresten uzaklaşabilirdim.

Garaja indiğimde tuhaf bir ürperti girdi içime. Son 5 aydır gelip gidiyorum bu sete ama daha önce böyle bir şey hissetmemiştim. Ürpertiyi görmezden gelip, arabaya doğru attığım adımları hızlandırdım.
Tam kilit tuşuna basıp, kapıyı açacaktım ki ensemde sanki nefes hissettim. Sıcaktı. Korkmuştum. Her ne kadar arkama dönüp bakmak istesem de, bir yandan karşılaşma ihtimalimin olduğu belirsizlikler beni daha da korkutuyordu. Tüm bunlara rağmen aniden arkama döndüm.. Kimse yoktu. Hiç kimse yoktu ortalıkta. Belki de ben çok yorulmuştum ve aklım bana oyunlar oynuyordu. Kim bilir..

Arabayı çalıştırdıktan sonra kafamı direksiyondan kaldırdığımda, garaj kapısının girişinde aniden bir siyah gölge belirip kayboldu. Ya da ben gerçekten kafayı oynatmaya başladım. Yavaş yavaş sürerken arabayı, eve kahve içmeden varamayacağımı anladım. Haritadan en yakındaki kafeyi arattım. Ah, ne tesadüf ne tesadüf. Bizim vampir garsonun kafe en yakınımdaymış. Acaba bu seferde kahvenin içinden mi çıkacaktı..

Kafeye geldiğimde arabayı yolun karşında durdum. Cüzdanımı, telefonumu ve anahtarımı aldıktan sonra arabadan inip hafif esen havayı içime çektim. Soğuk değildi ama esinti vardı. Yolu dikkatlice geçtikten sonra kafenin kapısının önünde aniden durdum. O gün olanlar birden aklıma gelince sıcaklık bastı. Hissettiğim korku, ürperti, ama en önemlisi kendime bile açıklayamadığım o hisler.. Tek bir dileğim vardı, o da umarım Soojin'le karşılaşmam...

İçeri girer girmez kahve kokularının içime işlediği huzuru anlatamam bile. Bu bile ayrılmama yardımcı oldu. Tezgaha yaklaştığımda kasiyer çocuk sipariş almak için yanına yaklaştı. Bu çocuk hep bana tatlı gelmiştir. Yeni işe girdi sayılır ama çok çalışkan.

- Hoşgeldiniz, buyrun ne alırdınız?
- Hoşbuldum, orta boy Americano alabilir miyim lütfen? Double shot olsun.
- Tabii ki. Yanında extra bir şeyler ister misiniz?
- Yok hayır teşekkürler bu kadar olacak.
- Peki. İsminizi alabilir miyim?
- Kurt.
- Kurt?
- Evet kurt. Kurtları severim.

Çocuğun anlamsız bakışlarından sonra tezgahın diğer köşesine gidip kahvemi beklemeye başladım. Çocuğun bir yandan bana baktığını hissediyorum ama kafamı çevirip olduğu yere bakarsam yanlış anlar diye korkuyorum. En iyisi telefona bakmak.

Telefonun henüz kilit ekranını bile açmadan ekranda gördüğüm şey derin bir "offf" çekmeme sebep oldu.

Miyeon Cevapsız Çağrı (23)

Ekranı açıp Miyeon'u aradım. 23 kere aramasını sağlayan ne olabilir gerçekten çok merak ediyorum.

-Alo? Unnie neden 23 kere aradığını sorabilir miyim acaba?
- Shuhua-ya ben de seni çok özledim ve evet sorduğun için sağol iyiyim.
- Unnie gerçekten kafam kazan gibi bir an önce eve gitmem lazım anca kendime gelirim. Takılma sen bana. Ne oldu? Her şey yolunda mı?

O sırada kahvem hazırlamıştı. Kahveyi alıp hafif eğilip teşekkür ettikten sonra kafenin arka sokağına doğru yürüdüm şimdilik konuşma bitene kadar.

- Ah evet evet sorun yok her şey yolunda. Sadece seni merak ettim nasılsın diye. Neyse eve git sen o zaman, ben de 15 dakikaya ordayım. Unnie sana lezzetli yiyecekler getirecek Shuhua-ya ~.
- YA YA SAKIN ÖYLE BİR ŞEY YAPMA! Bugün dinlenmek istiyorum tamam mı? Başka bir zaman.
- Çoktan sipariş verdim yiyecekleri ve hatta kapıdan çıktım görüşürüz~~
-Aa Unnie! Miyeon-sshi! Alo? Al-

Yüzüme kapattı telefonu. Bazen gerçekten Miyeon'un benden büyük olduğuna inanamıyorum. 6 aylık bebek gibi davranıyor! Telefonun ekranından kafamı çevirip etrafa bakınca, havanın çoktan karardığını fark ettim. Sokakta benden başka kimse yoktu. Taa ki arkamdaki duvardan aniden gelen sesin, yalnız olmadığımı hatırlatana kadar..
İşte şimdi ayvayı yedin Yeh Shuhua...

"Korkma, kaçma benden.."

LOVE AND PEACE 💜
Soojin'e ve Idle'a çokça sevgi verin bu dönemler 😞 Bunları da atlatacağız Neverland sabırlı ve güçlü olmamız lazım..  OT6 💜❤️

1849 s.sj/ y.shHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin