Before you start reading this story i just have some few disclaimer.
•This is my first ever written(or type) story, so expect the worst.
•I'm not good at expressing my ideas
•Still learning
•There's some grammatical errors and some packening errors
•Madaming talagang errors
•ErrorsAin't pro when it comes to this but i did this with all sincerity and purest heart.
PLEASE BEAR WITH ME, I'M STILL LEARNING
Hope u like this ebribadi! ^u^
This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events and incident are either the products of authors imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance o actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.All of the photos or images that are used in this story belongs to the rightful owners. All credits to them.
Unexpectedly Yours
By:MaxxieyyPrologue
"Mom!" Bigla niyang tawag sa kanyang ina nang may nakita siyang playground, madaming tao doon at punong-puno puno ng mga bata ."Baby please behave, I'm driving"
"Look mom there's a playground." Sabay turo sa playground. "Can we go there? Pretty please!" Pilit na pangungulit niya sa kanyang ina at tudo pa-cute pa ito para payagan siya.
"But we need to go to lolo's house na. They already waiting for us" Pagtatanggi niya sa kanyang anak
"Please mom. Just for a while" Hindi pa din siya tumitigil sa pangungulit dahil gustong gusto niya talagang pumunta doon.
"How can I say no to you? You're so adorable my love" Napabuntong hininga nalang siya at wala ng nagawa dahil mukhang sasaya naman ang kanyang anak doon.
"Yehey! Can I use my bike?" Request pa ng kanyang anak.
"Fine, basta becareful lang okay?" Tumango siya at ngumiti ng napakalakaw dahil siya ay nagwagi sa pangungulit niya sa kanyang ina, kaya ngayon ay masaya siyang pumunta sa playground.
Kitang kita sa mga mata ng bata na masayang masaya siya hindi lang dahil sa nakakalaro siya kundi madami siyang nakikitang batang masaya din. Tuwang tuwa din ang kanyang ina dahil nakikita siya nitong nageenjoy.
"Baby, do you want some cotton candy?" Tumango naman siya sa kanyang ina at sinamahan itong bumili.
Nangmakabili na ay agad naman itong binigay sa bata. "Thank you mom!" Sinumulan niya ulit paandarin ang kanyang bike at masayang nilibot ang playground.
Ngunit may bigla siyang narinig na iyak, hinanap niya yun at natagpuan niya sa likod ng slide. Isa din itong batang babae kagaya niya, nakaupo ito dun habang nakatakip ang mukha gamit ang kanyang dalawang palad.
Bumaba siya sa kanyang bike at nilapitan ito, nahalata naman iyon ng batang babae kaya tiningnan siya ngunit patuloy pa rin ito sa pagiyak.
"Bakit ka umiiyak?" Pagaalalang tanong niya doon sa batang babae pero hindi siya nito sinagot dahil tuloy pa din sa pagiyak.
Tiningnan niya ang hawak hawak niyang cotton candy at walang pagaalinlangang binigay iyon sakanya. "My mom said, when you are feeling sad just eat sweets and you will feel happy. Kaya here, eat this" Nagisip muna ang babae kung tatanggapin niya 'yon pero sa huli ay tinanggap din naman.
Pinunasan niya ang luha ng batang babae at biglang napangiti ng tinikman nito ang kanyang binigay na cotton candy, tumigil na din ito sa pagiyak.
"Come with me, Let's ride a bike!" Bigla niyang hinila ang batang babae at tumungo sila sa kanyang bike, Pilit niyang pinasakay sa bike niya ngunit tudo iling naman ang batang babae para sabihing ayaw niya.
Pero dahil makulit talaga ang batang lalaki, makaraan ng ilang pilit ay napapayag niya din ito, Umupo siya sa likod ng batang lalaki at iniligay ang kamay ng batang babae sa kanyang bewang. "Hold tight"
Inikot ikot nila ang playground at kitang-kita sa kanilang mga mukha na nagsasaya sila. Ang batang babae din ay unti-unti ng ngumingiti.
Ngunit, sa kalagitnaan ng kanilang kasiyahan may hindi sila inaasahang mangyari.
Hindi napansin ng batang lalake na may bato sa kanilang dadaanan kaya ng natamaan ito ay nawalan siya ng balanse at nahulog sila pareho. Ang batang babae ay nakatamo lang ng sugat at gasgas ngunit ang batang lalaki ay nabagsakan ang binti ng bike.
Gulat na gulat din ang ina ng batang lalaki nang masaksihan niya ito, Nagpapanic itong lumapit sakanyang anak at halos mangiyak- ngiyak pa. Binuhat niya ito at tinulungan din siya ng mga nakakita.
Umiipit sa sakit ang batang lalaki ngunit tiningnan niya pa din ang batang babae habang dala dala siya patungo sa sasakyan nila.
Nagtama ang kanilang mga mata. Mga matang may gustong sabihin, mga matang punong-puno ng emosyon. Puno ng tanong...
Kung magkikita pa ba sila? o yun na ang una't huli nilang pagtatagpo?
YOU ARE READING
Unexpectedly Yours
AléatoireCeline was a simple girl who loves to read love stories, but she never believes that it will happen in true life or in either in her life. But one day, a young man came so unexpectedly in her life and unexpected things started to happened. Would the...