Omw. { MainStreet }

Omw Owen

"Laurie, we kunnen niet anders.. Papa heeft daar werk gevonden en tja, dat is misschien wel aan de andere kant van de wereld.. Maarja." zegt mijn moeder. Ik kijk mn vader aan. Hij begint hevig te knikken.
"Dat is niet míjn probleem. Ik heb daar niemand ?!!" roep ik verdrietig.
"Dat snappen we best.. Maar hier heb je toch ook niemand ?" vraagt mijn moeder.
"PARDON?" nu ben ik er klaar mee, "WAT DENK JIJWEL NIET. WAT DACHT JE VAN KELLY EN OWEN ? IK BEN HIER WEG. DE GROETEN."
Boos ren ik naar buiten. Met een harde klap gooi ik de deur achter me dicht.
Ik haal mijn telefoon uit mn zak en app Owen:
[ Omw xx ]
Al snel krijg ik een appje terug:
[ Je bent altijd welkom babe x 😘 ]
Ik glimlach en krijg een warm gevoel.
Snel ren ik naar Owen. Kzie er niet uit maar idc.
Als ik bij Owen aankom klop ik op het raam, zn moeder doet open.
"Laurie, wat leuk om je weer es te zien !" begroet ze me, "Kom snel binnen, Owen is op zn kamer!"
Ik knik en ren half huilend naar boven. Ik klop op de deur en voordat ik afwacht op antwoord gooi ik de deur open.
Ik barst in huilen uit.
"Owen.. Mijn ouder en en en.... Ze Japan.." snikt ik en Owen geeft me een knuffel.
Hij kust me mn tranen weg, hij is zó lieeef !!
"Ik ga iets te drinken halen..Water ? Cola ?" vraagt Owen.
"Iets met heel erg veel alcohol!" grap ik.
Owen lacht : " Cola dus."
Ik knik.
Even later komt hij terug met cola.
"Hier voor jou." Hij geeft me mn cola. "Dankje." zeg ik.
"Leg t me uit schatje, blijf rustig.." zegt hij vriendelijk.
"Oke dan...uhmm.. Mn vader heeft een nieuw beroep en dat is dus in ehh..."
"Japan." verbetert Owen me.
Ik knik, er rolt een traan over mn wang.
"Babe, bij mij ben je veilig. Jij zult nooit maar dan ook nóóit in Japan aankomen." zegt hij geheimzinnig.
Verbaas kijk ik Owen aan. Ik haal mn schouders op en ga op Owens borst liggen.
"Ik hou van je Playfair." zeg ik.
"Ik ook van jou Janssen." zegt hij en kust me op mn voorhoofd.