Үерхэл

222 33 2
                                    

Тэр явдлаас хойш би маш  их зүйл бодсон.....
Маш их сандран хүлээсэн даваа гараг ирлээ. Үнэндээ маш их сандарч байна.
Ичэн байж анги руугаа  ортол харахаас маш их сандарч байсан хүн өмнө минь зогсож байх нь тэр.

Биеэ барин суудалдаа суулаа.
Хичээлийн цаг өндөрлөх хүртэл тэр над руу ширтсээр байсан.Надад маш их эвгүй байна. Бүхэл бүтэн 3 цаг хичээл орсны дараа нэг юм цайны цаг боллоо. Би ч ангиасаа хамгийн түрүүнд гаран цайны газрыг зүглэнэ Үнэндээ түүнд харагдахгүй гэж. Цайны газарт орон суудаг суудалдаа суун. Тэр надаас дахиад асуувал яг юу гэж хариулах талаараа бодоно. Үнэндээ Тэхён бусдын мөрөөдлийн залуу өөгүй толигор арьс, өндөр нуруулаг булчинтай, царайлаг, мөн дэндүү халуухан. Гэвч тэр миний багш бас би түүний зан аашийг мэдэхгүй шүү дээ. Тийм байтал зүрх минь түүнийг дагавч, тархи минь зүгээр л зүүдэндээ хардаг нэгэн гэж байгаа нь дэндүү харамсалтай.

Хичээл дуусч сургуулиас гаран алхана. Маш их ядарч байсан тул бушуухан гэртээ харихыг хүснэ.
Гэтэл гэнт л Тэхён өмнө минь гарч ирээд "дагаад яв" гэв.
Би ч түүний араас газар ширтэн чимээгүйхэн алхана.
Сургуулийн арын талбайд ирэн асуусан харцаар ширтэнэ.
Яг юу гэж хэлэхээ мэдэхгүй гараа оролдон зогсоно.
Тэхён"хариугаа хэлэхгүй юм уу?"
Жонгүг"нөгөө з-зөвшөөрч б-б-байна"
Тэхён"нээрээ юу баярлалаа""барьж аван үнсэх"
Жонгүг"ичэнгүйрэн улайх""яаж байгаан бэ хүүхдүүд харчуул яахын"
Тэхён"найз залуугийнхаа хацар дээр үнсэж болно биз дээ "



--------------------
A/n:шимтэн уншихыг хүсье

Dream [Vkook MGL]Where stories live. Discover now